P.o.v. Jeremy
Het duurde wel een uur maar uiteindelijk rijden we nu wel richting Relsk. Het is nog erg vroeg. Eigenlijk waren wij ook een beetje vroeg wakker. Aangekomen bij Reslk zien we net Link in een auto stappen. "LINKKK WACHT" schreeuwt Jer terwijl hij zijn hoofd buiten de auto houd. Link zijn hoofd schrikt en hij komt onze kant op. "Wat gaan jullie doen?" vraagt Maaike. "Uh we gaan Joyce en Harm ophalen om naar Japan te gaan" zegt Lisanne. "Whut?" vraag ik verbaasd. "IK WIL OOK MEE" schreeuwt Daimy. "Ik zou het ook niet erg vinden, jij betaald toch ook voor ons?" zegt Maaike met schattige pruiloogjes. "oke kom we gaan richting Joyce der huis" zegt Link. Blij stappen we in de auto.
We veranderen het plan volledig en gaan eerst richting Harm. "Wait waarom weten jullie waar ik woon?" vraagt Harm als we bij hem zijn. Jer wijst naar Link. Snel antwoord Link dat hij dat het uit het personeelsboek heeft. Leugens met Link, Jeremy en Jer jeejj. Ik was nog nooit bij Joyce geweest (duhuh ken der pas een dag). Ze woont eigenlijk nog steeds op dezelfde plek als waar Link ooit heeft gewoond. Op onze vierde leeftijd gingen we alleen met ons vijven naar een kostschool. Ik en Jer omdat onze ouders rijk zijn. Link moest van zijn vader en de anderen wist ik nooit. Misschien om achter ons aan te gaan. Idk i have never known. Ik ben alleen na school soms bij Link geweest. Meestal was zijn familie er niet behalve zijn vader en moeder. Zijn vader was wel een slechte man in tegenstelling tot Link en Joyce. Joyce komt lijkt leeg en vol tegelijk wanneer ze bij Link in de auto stapt. Ik zie haar moeder huilend in het huis staan. Ze gaan elkaar nooit meer zien. Ik kan mij dat niet voorstellen. Ik kan mij niet voorstellen waar ze mee moeten leven. Ik kijk achter mij hoe Daimy gezellig met Jer aan het praten is en Maaike afgeleid naar buiten kijkt. De veelste blije muziek die afspeelt. Ik kijk naar buiten waar het zachtjes begint te regenen. De rest van de reis richting het vliegveld kijk ik net als Maaike doet dromerig naar buiten. Link is altijd mijn maat geweest. Ik verloor hem al bijna en nu opnieuw.
Op het vliegveld hoeven we niet te wachten. De prive jet staat al klaar. Ik besluit achterin te gaan zitten. Vaak kwam er een vrouw langs met eten. Wat verder voor mij zie ik Maaike en Daimy elke keer pakken. Ze slokken al het eten gewoon naar binnen. pffff. Ik pakte vooral water. Drink water kinders. De reis duurt lang. Japan is ver. Ik heb altijd al naar Japan willen gaan. Ik heb ook veel geslapen. Jer ook het is altijd grappig als hij slaapt. Late we zeggen dat hij niet de mooiste slaper ooit is. Ik dus waarschijnlijk ook niet idk.
DRINK ALTIJD WATER KINDERS
JAH OOK HIER EEN DEELTJE WEER VAN
YEEET

JE LEEST
Searching for a good story
FanfictionHet verhaal gaan over verschillende mensen die het lastig hebben. Ze zijn allemaal rond de 17. Ze hebben zijn via verschillende wegen verbonden. Zonder dat ze het weten. Door elkaar te ontmoeten komen ze weer op hun plek. Deel 1: voltooid