Searching for a good story

::25:: he ::25::

ja lees dit maaike is doorgedraaid of gwn heel boos deeltje maar.

P.o.v. Maaike

Ik haat mijn leven volledig. IK HAAT HET. ik ijsbeer wat rond. opeens valt het licht uit. het is super donker in de bibliotheek nu is de kans dat ik nog een keer val nog groter. "DAIMYYYYY" schreeuw ik keihard. "ghihii" hoor ik daimy giegelen. 'DAIMYYYYYY" schreeuw ik nog een keer. "HEEEEEEEEEEEEELPPP" schreeuw ik daarna. "we moeten hier heen" hoor ik jeremy's stem. nou dat verbeterd mijn humeur. top. langzaam loop ik het geluid achteraan. het gestommel van jeremy. "gebeurd dit vaker" vraag ik. "nee" zegt hij. "waarom weet je de weg dan in het donker" zeg ik weer. "omdat uhm ja van gister weet je wel dat gebeurd vaker" zegt hij. "owww" zeg ik maar ik word afgekapt. "BOE" schreeuwt iets en er verschijnt een spook. "AAAAAAAA" schreeuw ik en ik weet niet precies wat er gebeurd maar een seconde daarna lig ik in jeremy's armen. 'LAAT ME LOS SUKKEL" schreeuw ik. "oke" zegt hij en ik val kijk hard op de grond. "AUW JE HAD MIJ OOK GEWOON KUNNEN NEERZETTEN" schreeuw ik. weer hoor ik gegiegel. jeetje. jeremy helpt mij omhoog. we lopen verder. ik zie licht einde. "eindelijk"puff ik als het weer licht is. "weet je dat je handen heel koud zijn" zegt jeremy opeens. verschikt kijk ik naar mijn hand. hij houd die van jeremy vast. "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHH" ik ren schreeuwend in het rond tot ik stevig vast word gepakt. ik zie niet wie want ik schreeuw met mijn ogen dicht. ik wil namelijk nog steeds rennen. ik ren wel naar huis. ik ben hier helemaal klaar mee. ik word nog steeds vastgehouden dus weg kan ik niet. ik schreeuw ook nog steeds. ik word op een stoel neer gezet en vastgebonden of zoiets. dan plakt iemand tape op mijn mond. nu kan ik niet meer schreeuwen. word ik nu ontvoerd. ik wist het wel. "was dit echt de enige optie" zegt iemand. "zo word ze wel stil" zegt een ander. "waar was ze zo getraumatiseerd van dan" zegt weer een ander. ik begin langzaam rustig te worden en open mijn ogen ofzo. jeremy, jer en daimy staan voor me. ik ga langs hun gezichten. daimy. zoals altijd gaat ze nog steeds stuk. jer. ja weet ik veel kijkt een beetje naar daimy. jeremy. eng kijkt naar mij dat vind ik eng dat wil ik niet nee doei. ik beweeg met mijn stoel zodat ik omdraai. als ik omgedraaid ben met mijn stoel zegt daimy "wat doe je nou dan?" ik zwijg want er zit tape op mijn mond. "whoehoe aarde aan maaike" zegt ze daarna. ik zwijg nog steeds en wijs naar de tape. ze haalt hem weg. "ik ben boos op jullie" zeg ik. "waarom" zegt daimy. "omdat ik mij dood heb geschrokken" zeg ik. "dus je schrok zo hard van ons die op dat moment er niet eens waren" zegt jer. "nee toen schrok ik ergens anders van" zeg ik. "en waarom ben je boos op mij?" zegt jeremy. "omdat je mij aanraakte en liet vallen en daarna me nog een keer aanraakte" zeg ik. "jij sprong ik mijn armen en ik moest je los laten en hielp je daarna omhoog. toen lied jij mijn hand niet los" zegt jeremy. "aawwww wat schattig" zegt daimy. "NEEEEEEEEEEEEE" schreeuw ik weer. "ow dus daarom was je boos" zegt ze na mijn geschreeuw. "ja hmpfff" zeg ik want de tape word weer op mijn mond geplakt. "beter zo zegt jer die mij los maakt van de stoel. daimy pakt mij stevig vast maar ik werk heftig tegen. als ik los kom en weg wil rennen ren ik in jeremy's armen. top. nu wil ik toch liever weer naar daimy. met een boos gezicht word ik naar boven getild en op het matras gelegd. snel doen ze de deur dicht terwijl ze schreeuwen "ALS JE RUSTIG BENT MAG JE KOMEN HET KOMT GOED HOOR MAIK" . lekker dit.

deze maaike ben ik nogmaals. alle mensen in dit boek zijn niet echt die mensen ter herhaling. ik zou wel schreeuwen om dat moment alleen omdat ik blij ben dan xd. er komt snel een nieuw deeltje alleen dan uit jeremys pov.

FIJNE FEESTDAGEN WOEP WOEP