Searching for a good story

::41:: she ::41::

Dit liedje luisterde ik tijdens het schrijven. Eigenlijk luister ik best vaak naar deze voor het schrijven

P.O.V. Joyce

🎶*fuck you, fuck you very very much cause we hate what you do and we hate*🎶 ik hoor mijn beltoon door de kamer heen galmen. Ik loop door de kamer heen zoekend naar mijn telefoon. Eerder dan mij heeft mijn moeder hem gevonden. Ik pak hem aan en neem op. "Hey met Joyce" "Wij gaan nu met ons allen naar Japan" "hallo met wie spreek ik" "Link maar wij gaan naar Japan" "sure jij betaald" "hoezo?" "Jij hebt wel geld" "oke is Harm daar?" "sinds wanneer boei jij daarover?" "Lang verhaal misschien vertel ik je het ooit" "oke ja hij is hier" "pak spullen we gaan" "ow oke" direct daarna klikt hij het uit. "Wat wilde hij?" vraagt Harm. "We gaan naar Japan pak je spullen" zeg ik terwijl ik naar boven loop.

"Lieverd waarom ga je?" vraagt mijn moeder. "Ik heb twee dagen te leven en ik wilde altijd al naar Japan" zeg ik. "Is dit dan het laatste moment dat ik je zie?" haar ogen vullen met tranen. Mijn hart breekt. Het besef van de dood komt weer binnen"goed mogelijk" antwoord ik. "Ik ga je missen" zegt ze. Ik voel ook tranen opkomen. Ik ga mijn moeder nooit meer zien, ik ga dood. "Zeg de familie dat ik van ze houd" snik ik. Mijn moeder trekt mij in een knuffel. "Ik houd van je weet dat, ik heb alles geprobeerd" huilt ze. "Is er iemand anders uit de familie besmet?" vraag ik en mijn moeder snikt nee. Ik zie in de keuken mijn jongste zusje met barbies spelen. Ik ga ze zo missen. "Geniet van deze laatste dagen en kom terug als het over is" huilt mijn moeder. "Ik wil niet voor altijd gaan, maar ik wil ook niet voor altijd blijven zitten" zeg ik. Ik geef mijn moeder een munt. Het was een verkeerd gedrukte munt. Twee keer kop. Mijn moeder knijpt het vast in haar hand. "Ik houd van je" snikt ze. Even blijven we zo staan. "Ga anders kom je te laat" zegt ze na een tijdje. Ik laat mijn moeder langzaam los. Ik pak mijn tas op en loop richting de deur. "Mama waarom huilen jullie" vraagt mijn jongste zusje. Een nieuwe traan valt naar beneden. Dit moment duurt secondes. Mijn laatste glimp van haar tot ik vertrok. Ik ga in de auto zitten die er staat. Ik wil niet dood. Dikke tranen komen naar beneden. Nu ben ik weg. Zorg alsjeblieft goed voor mijn zusjes en broertjes. Laat het goed komen. Je was de enige die in jaren om mij gaf. Al die keren dat ik pijn had hielp je mij. Alle keren maakte je mij blij. Mam ik houd van je. I hope you will good

Ik heb tranen tijdens het schrijven van dit. Weggaan van mijn familie is mijn engste nachtmerrie