Searching for a good story

::16:: she's ::16::

gesprek tussen idske en gracie

"heey gracie" "hey ik sta in een winkelcentrum dus kan niet veel zeggen" "waarom bel je mij dan in het winkelcentrum" "jij belde mij?" "nee uhm jij belde mij toch" "nee jij mij" "ik ben zeker dat jij mij belde" "waarom dan ook alweer. oooowwwwww, ja ik wilde je iets vragen" "je kunt mij altijd iets vragen" "nou stel jij krijgt een papieren vliegtuigje door je raam gevlogen. het is een brief en je weet niet van wie zou je het lezen" wat is dit nou weer voor vraag?" "antwoord gewoon" "nee" "oke maar straks is het heel belangrijk" "gewoon niet" "oke dankje love youuu" "was dat het letterlijk" "ja" "ik ben teleurgesteld in je maar love youu" "love youuu"

p.o.v. maaike

de matrassen liggen op de grond. ik had nog gevraagd om mijn matras bij saffana op de kamer kon alleen lisli kwam al bij haar logeren. en nu zit ik hier op mijn matras. "oneeee ik heb geen pyjama mee. heb jij extra kleding mee daim?" "nope. ik heb ook geen pyjama" zegt ze. "waar slaap jij dan in?" zeg ik. "goede vraag" "jullie kunnen een shirt van ons lenen"zegt jeremy "ons dragen jullie dezelfde kleding?"zegt daimy. "nou ja een kast met elk soort kleding twee keer" zegt jer. "uhm ja nee dus ik ga wel kijken of saffana extra heeft" zeg ik. ik loop de kamer uit. een deur verder loop ik weer naar binnen. "hey saff heb jij nog een extra pyjama?" zeg ik. "ja maar niet in jou maat denk ik" zegt ze. "ow ja niet aan gedacht. waar moet ik nu in slapen dan?" "in een shirt van jeremy ofzo" zegt ze. oke dat is de enige optie dus. fijn. altijd goed. word je blij van. chagrijnig loop ik weer terug naar de kamer van jeremy en jer. daimy heeft al een shirt aan. ik vraag ook om een shirt en die word tegen mijn hoofd aan gegooid. ik zeg niks en laat ze lekker lachen. waarom ik chagrijnig ben. omdat ik nu gewoon lekker in mijn eigen bed had kunnen liggen slapen. maar nee daimy wil een logeer partijtje bij twee random jongens die we vandaag hebben leren kennen. 'het is familie rurrururur' stelletje honden. dat het familie is betekent niet direct dat ik ze vertrouw. En ze doen ook nog is stom. alsof ze geweldig zijn. je begrijpt het wel. ik loop uit de badkamer als ik het shirt aan heb. iedereen kijkt mij aan. ik ga onder de deken liggen en draai mijn hoofd naar de muur. ogen dicht. slapen nu we gingen hier alleen maar slapen. na 5 minuten is er toch iemand die mij durft te storen. "laat mij slapen" mompel ik. "waarom dat is toch ongezellig" zegt jeremy. ik schrik en sla hem. "LAAT MIJ ME SLAPEN" schreeuw ik en hij deinst achteruit. "oke oke" zegt hij. ik kijk de kamer rond. "waar zijn jer en daimy?" zeg ik vragend. "weet ik veel die liepen gewoon weg en toen verveelde ik me dus ging ik jou wakker maken" zegt jeremy. "dan ga je slapen als jij je verveeld" zeg ik. "of we gaan daimy en jer zoeken en ze stalken" zegt hij. "hmmm" zeg ik. "ik zie het als een ja. hij trekt mij mee. ik weet niet zeker of dit een goed idee is.