Searching for a good story

::39:: Mine ::39::

P.o.v. Lisanne (ja lis eindelijk xD)
Ik lig op een bedje in de kamer van Link. Het is heel raar en eng. Hij is al zo lang mijn crush, hij kent me 3 dagen en ik werk voor hem toch lig ik op een bedje in zijn kamer. Ik vraag mij af wat er door zijn hoofd heen gaat. Ik sta voorzichtig op om te kijken of hij nog wakker is. Ik buig over hem heen en zie dat hij slaapt. Hij moet vast wel heel moe zijn. Hij is zo schattig als hij slaapt. Ik pak mijn telefoon en maak snel een foto. Ik zie dat Daimy nog online is.

u: *stuurt een foto van slapende link

U: HELP DAIMY IK GA DOOD SKSKSKS DIT IS ZO CUTE SKSKSIOUDYFUWEIHFRIEU

Daimy: *Stuurt een foto van slapende Jer van gisteravond*

Daimy: SAME SKSKDJDFSDFIIEFSIUOWUEGRIUOWIUI HELP

U: AHAHAHAHA

Daimy: WACHT IK HEB NOG EEN ANDERE

Daimy: * stuurt een gênante foto van Maaike en Jeremy die slapen*

U: AHAHAH DAT IS PRACHTIG

Daimy: NIE ZEGGEN DAT IK DIE HEB

U: 🤐

Zacht loop ik weer terug naar mijn matrasje. Ik denk dat ik net iets te luid was want ik hoor Link zacht iets mompelen. "Link? ben je wakker?" vraag ik zacht. "Lis je moet wel gaan slapen" zegt Link slaperig. "Ja en jij ook" antwoord ik. Ik ga liggen en daarna is het stil

De volgende dag

"Lisanne wakker worden, LISS" hoor ik. Langzaam open ik mijn ogen en zie ik het mooiste van de wereld. "Link, hoe laat is het?" vraag is slaperig. "half zes, maar je moet eruit. Over een half uur komen de eerste werknemers. Als ze erachter zijn gekomen dat je hier hebt geslapen verspreid dat als een vuurtje. Dat Joyce mijn zusje is kwam ook overal in het nieuws." zegt Link. "Wil je je laatste twee dagen op werk doorbrengen?" vraag ik. Hij kijkt even naar beneden en zucht. "Nee, maar weggaan valt zoveel op" zegt hij teleurgesteld. "Je zegt net dat er nog geen medewerkers zijn" antwoord ik. Ik zie zijn gezicht in iets positiefs veranderen. "Kunnen we naar jou huis?" vraagt hij en ik knik. Hoe doet snel zijn shirt aan (die had hij niet aan omg i am dying) en dan trekt hij mij mee het gebouw uit.

p.o.v. Harm

Ik word wakker van geschreeuw beneden. Naast mij voel ik Joyce draaien. Ze slaapt nog. 1 van de 3 dagen zijn al voorbij. Ik probeer zo stil mogelijk te blijven liggen want ik wil Joyce niet wakker maken. Alhoewel ik bijna van het bed af val. Aan de andere kant van de kamer ligt mijn lege matras. Joyce der familie maakt wel veel geluid. Opeens komt Joyce haar moeder binnenstormen. Ik maak een gebaar dat ze stil moet zijn. Ze kijkt nog een beetje geschrokken omdat ik hier in haar dochters bed lig. Ik kijk even naar Joyce of ze nog ligt te slapen, maar die is wakker geworden. "Ow goedemorgen mama" zegt ze blozend. "Kom jij uhhhh komen jullie zo beneden eten?" vraagt Joyce haar moeder. "Ja we komen eraan" zeg ik. Joyce haar moeder loopt de kamer uit. "Sorry" zegt Joyce nog steeds blozend. "Hey het is niet erg" zeg ik. Ze legt haar hoofd op mijn schouder. "Nog maar twee dagen" zegt ze verdrietig. "En die gaan we niet huilend of liggend in bed doorbrengen dus huppakee eruit" zeg ik terwijl ik de dekens van mijzelf afsla. Joyce krijgt een zacht lachje op haar gezicht en komt er ook uit.