the pianist 'tk ✓

9

|Evime dönmem gerek.

Birine güvenmek her kişi açısından zordu. Tanımadığınız birine ise tanıdığınız birinden güvenmek her zaman daha kolaydır.

Bunun sebebi ise basittir, eğer sizi güven kaybına uğratırsa tek bir çırpıda o kişiyi silip atabilirsiniz ancak bu Taehyung için geçerli değildi. Jungkook onun hiç bilmediği tanımadığıydı. Onunla öncesi yoktu fakat artık sonrasının olmaması onun için büyük bir yara açabilirdi.

Taehyung Jungkook'u korumak, ona yeni bir hayat sunmak istiyordu.

"Kahvaltıyı beğendin mi? Mutfakta pek becerikli değilimdir."

"Çok güzel, teşekkür ederim hyung."

"Bugün dışarı çıkalım istersen, hem konser alanına da uğrarız ve ben de biraz pratik yaparım?"

Jungkook elindeki kızarmış ekmeğin kenara bırakarak parmak boğumlarını sıkıp düşünmeye başladı.

Ne zaman bitecekti rüyası?

"Hyung ben burada daha fazla kalamam, dün çok ısrar ettiğin için buradayım ancak olmaz, evime dönmem gerek."

Taehyung küçüğe bir süre baktıktan sonra kafasını iki yana sallayarak düşüncelerinden kurtuldu.

Jungkook'un oraya dönmesini istemiyordu.

Bir daha üşümesini, aç kalmasını istemiyordu.

Ancak nasıl onu burada tutacaktı?

"Gitmesen olmaz mı?"

"Olmaz hyung."

Taehyung umutsuz bir şekilde omzularını düşürürken aklına gelen fikirle hızla konuşmaya devam etmişti.

"Bak ne diyeceğim, bir iddiaya girelim. Kim kazanırsa, kazanan kişi kaybedene bir şey yaptırır."

"Nasıl olacak o?"

Taehyung küçüğü bileğinden tutarak balkona getirip koltuğun üzerine oturmuş heyecanla anlatmaya başlamıştı.

"Şu yolu görüyor musun? Buradan geçecek olan arabaların renklerini tahmin edeceğiz. Kim üç kez tutturursa kazanan o olur."

"Peki."

İlk olarak Jungkook ve sırasıyla Taehyung söylüyordu.

Şu anda eşitlik söz konusuydu.

"Kırmızı."

"Hayır yeşil."

Yolda ilk olarak yeşil arabanın gözükmesine Taehyung sevinçle kahkaha attı.

"Ben kazandım."

"Öyle."

"Senden isteğim bir hafta boyunca benimle kalman."