Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Aşk nankördü, karşılık beklerdi.
Jungkook çekingence Taehyung'un yanında ilerlerken çoktan asaletin kol gezdiği mütevazi binaya gelmişlerdi.
Taehyung'un mezun olduğu okulun öğrencileri birbirlerini unutmamak ve seneler sonra tekrar bir araya gelmek için bir kokteyl partisi düzenlemişlerdi. Açıkçası esmer, lisede de üniveristede de her zaman içine kapanık sessiz bir tip olduğundan pek fazla arkadaşı olmamıştı ancak bir kaç sınıf arkadaşının hatrına zorla da olsa gelmişti. Gece uzundu ve herkes tamamen bilincini kaybedecek seviyeye gelene kadar içkiyi kaçırdıklarında buradan ayrılacağını bildiğinden küçüğün evde yalnız kalıp sıkılmaması için onu da yanında getirmişti.
Şimdi içi Jungkook'un Taehyung'a göre küçük ve çekik gözleri kalabalığı arşınlarken esmer, gülümseyerek yanağından bir öpücük çaldığında heyecan ve şaşkınlıkla elini yanağına götürüp donukca büyük olana bakmıştı.
"Aslında bakarsan kimseyle pek samimi değildim. Sınıfın sıradan ve sessiz tiplerinden biriydim."
"Oh, hâlâ sessiz birisin. Sanırım en çok notlarla konuşuyorsun."
'Hayır, seninle sensiz sohbet ettiğim kadar kimseyle konuşmadım çiçeğim.'
"Bugün piyano çalacağım."
"Gerçekten mi?"
Küçük olan şaşkınlıkla gözlerini açtığında Taehyung bu tepkisine kıkırdayarak saçlarına öpücük kondurup ellerini birbirine kenetlemişti.
"Hadi seni bir kaç arkadaşımla tanıştırayım."
"Hyung."
"Sorun yok Jungkook, ben yanındayım huh?"
"Peki."
Küçük, esmerin yanında şık siyah takım elbisesiyle ilerlerken Taehyung kimsenin bu kadar güzel ve asil bir şekilde bu parçaları taşıyamayacağını düşünmüştü.
Jungkook her şeyi ile fazla güzeldi.
Korkuyordu Taehyung, sevgi, aşk nankördü. Karşılık bekler, arzulardı.
Aşk tehlikeliydi, beklenti duyar, hep almak isterdi.
Vefalı değildi. Öyle olmasını istemedi. Değişmekten korktu ilk defa. Ancak biliyordu ki Jungkook'da ömrünün son gününde aşkına karşılık bulsa bile yine beklerdi.
Jungkook onu sevmese bile beklerdi, bunu göze almıştı.
"Hey, uzun süredir yoktun."
Taehyung'un hatırladığı kadarıyla okulun bir numaralı yaramazı Victor kendisine sarıldıktan sonra küçük olanla el sıkışıp geriye çekilerek elindeki tekiladan küçük bir yudum almıştı.
