UYANIŞ

UYANIŞ-2

YORUM VE VOTE BIRAKMAYI İHMAL ETMEYİN :))

Hayatımın dönüm noktasıydı bu gece o kadar huzurlu bir uyku çekmiştim ki gözlerimi açmak bile istemiyordum rüyadan uyanacakmışım gibi geliyordu kendimi o zindan da bulacakmışım hissine kapıldım bir an, gözlerimi açtığımda orada olmadığım için Allah'a şükrettim.

kafamı sağıma çevirdiğimde yanımda uyuyan adamla yüzlerimiz çok yakındı, bir dakika ben şuan odamın üstüne doğru yatmıştım kafam omuzundaydı ve bir şey daha fark ettim ceketi üstümdeydi, anın şokunu atıp yavaşça doğruldum ben kalkınca yavaşça gözlerini açtı.

Boğazını temizleyip "uyumuşsun rahatsız etmek istemedim"

"Teşekkür ederim, buyurun ceketiniz sizi de rahatsız ettim kusura bakmayın"

Sorun değil anlamında kafasını iki yana salladı"

Çok geveze bir insan değildim ama şuan düşünmemek için konuşa bilirdim bu adamla acaba tersler miydi bir daha nerede göreceğim konuşsak zaman çabuk geçerdi.

Bunları düşünürken adamın yüzünü inceliyordum biraz daha bakarsam adam beni yanlış anlayacaktı.

"Buralı mısınız?"

"Hayır, iş için geldim"

"hı anladım"

"Sen?"

"Sayılır..."

"Anladım"

"Ne iş yapıyorsunuz?"

Kafasını bana çevirdi sonra tekrar yola döndü.

"Mimarlık yapıyorum sen?"

Bir an meslektaş olduğumuz için sevindim ama içime bir hüzün çöktü mesleğimi çok özlemiştim..

"İç mimarım, çalışmıyorum 2 yıl önce mezun oldum. İstanbul la düzen kurmak için gidiyorum."

"Anladım."

"Ben Ayla tanıştığıma memnun oldum" elimi uzatıp uzatmamak konusunda tereddütte kalsam da elimi uzatmıştım önce elime sonra bana bakan adam elimi tutup;

"Cenk" demişti sadece.

Gözlerimiz 5 saniye kadar bir süre birbirine tutuldu. Elimi bırakıp önüne döndüğünde ben hala ona bakıyordum kısa sürede kendimi toplayıp önüme döndüm yolun bitmesine 1 saat kalmıştı saat öğle vakitlerine geliyordu.

Her şey hazırdı teyzemin evine gidecektim, teyzem bundan 2 yıl önce vefat etmişti kimsesiz bu dünyadan göçüp gitmişti annemle teyzem çok farklıydı teyzem öldüğünde annemle küslerdi öyle ki annem cenazesine bile katılmamıştı. Teyzem ölmeden 1 ay önce buradaki evini benim üstüme devretmişti kimsenin bundan haberi yoktu hatta bu evin varlığından bile haberleri yoktu.

Teyzemle bu evi beraber döşemiştik bilerek bunu yapmıştı bu evi bana bırakacağını önceden planlamıştı. Gözümden bir yaş firar ettiğinde yüzümde bir gülümseme oluştu. 'teşekkür ederim teyzem'

Otogara vardığımda herkesin inmesini bekleyip öyle inmiştim. Otogarın önünde duran taksilerden birine yöneldim çantamın önünden çıkardığım küçük adres kağıdını taksiciye uzattım.

Yol 1,5 saat sürmüştü Taksinin ücretini ödeyip arabandan indim sitenin girişine gelip kimliğimi gösterdim.

Site gayet temiz bir yerdeydi. Çoğunlukla Ailelerin oturduğu bir siteydi şuan ki durumuma göre biraz fazla lükstü.

Asansöre bindiğimde 11. katta bastım.

Ceketimin cebinden anahtarımı çıkarıp kilide yerleştirdim ve çevirdim yeni hayatıma hoş geldim...