Learning How To Love Again

Car Ride & Good News

“Sometimes, being serious creates fire of fear to others.”

Napatalon ako sa tunog ng alarm clock ko.

"Anong oras na ba? Mali-late na ako." Sabi ko sa sarili ko at tinignan ang alarm clock.

"My God! 9:30 na! Late na talaga ak--, teka teka, anong araw ba ngayon?" Sabi ko at kinuha ang phone na nasa bedside table at tumambad sa akin ang Sunday, November 24, 2018.

"Pheew, Sunday pala ngayon. Tama, may party pa pala bukas." Sabi ko sa sarili habang sinampal-sampal ang noo.

Bukas na pala ang birthday ng boyfriend ko. Tsk! Muntik ko nang makalimutan sa kasabikang magtrabaho ulit. Namiss ko kasi ang company at ang humawak ng financial statements. Haha

My phone rang and... speaking of my boyfriend, pangalan niya yung bumungad sa phone.

"Hello?" I said.

"Are you ready?" Tanong niya.

"What? Ready sa ano?" Curious kong tanong.

"Did you forget it already? We have a date today." Sabi niya.

"Ahh.. ahmm.. oo nga pala." Sinampal ko nanaman ang noo ko. Nagka-amnesia yata ako sa pagkakabunggo namin ah.

"Aren't you ready yet?" Tanong niya.

"Ahm. Actually, I just woke up. But because you've called, magpe-prepare na ako." Sagot ko sa kanya.

"Okay, I'm not in a hurry naman but I'm already on my way there." Sabi niya. I think he's smiling right now.

"I love you." Pahabol niya.

"I love you too." Sagot ko at inoff na ang phone.

Kinikilig parin ako sa mga I love you niya, di ko lang pinapakita sa kanya minsan. Hahaha

I put my phone down at tumayo na. Maliligo na ako dahil baka dadating na 'yon ngayon. So bumaba na ako from my room at pumunta na sa bathroom sa ibaba.

Nagsimula na akong magshower. May pa kanta-kanta pang nalalaman ang ate niyo. Hahaha

Perks of being alone sa bahay na masyadong malaki para sa isang tao lang. Kung saan-saan naliligo. Minsan sa kwarto ko, minsan sa kabilang kwarto at minsan dito sa baba.

Inimbita ko nga si Coleen na dito nalang siya tumira para may kasama ako at para hindi na siya magrerenta ng bahay pero wala pa daw siyang time maglipat ng mga gamit dito.

Dinig na dinig ko ang tunog ng doorbell. Hindi ko kasi isinara ang pinto ng banyo, for a purpose. Para marinig ko if ever may mag bi-bell sa pintuan. Haha

Dali-dali kong kinuha ang puting tuwalya at ipinalibot sa buong katawan ko. Tumungo na ako sa pintuan at binuksan ito ng konti para hindi naman kitang-kita sa labas na nakatuwalya lang ako.

"Hey!" Nakangiti niyang bati.

"Pumasok ka muna." Pagyaya ko sa kanya at binuksan ko na ng tuluyan ang pinto pero nasa likod ako nito. Nang nakapasok na siya'y isinara ko na ito.

He look at me from my wet feet to my wet face. And then he let a small laugh.

"What?!" I asked him na nakakunot ang noo. Nakakainis lang kasi, tinawanan ako. Anong nakakatawa sa bagong ligo?

"You're wet." Tumawa parin siya.

So, ano ngayon? Anong nakakata-

I slap his right arm when I realize what he's talking about.

"Aahw!" Pasigaw niyang sabi.

"Masakit parin yan." I know, na masakit pa yan, dahil kaka-aksidente lang natin. Pero..