|Ξένος|

Κεφάλαιο 17

Ήμουν μπερδεμένη. Τι είχε συμβεί; Πως καταλήξαμε σε εκείνο το σημείο; Πέρασε μία εβδομάδα και ακόμη να αποδεχτώ το γεγονός ότι ο Οδυσσέας μου έδειξε μία διαφορετική πλευρά του εαυτού του. Την επόμενη μέρα από την μέρα που ήμασταν μόνοι μας μετά την πρόβα και μιλάγαμε δεν πήγα σχολείο. Δεν είχα το κουράγιο να τον αντικρίσω. Δεν μπορούσα καν να κοιτάξω την Εύα στα μάτια. Το κλίμα ήταν άβολο, τον Οδυσσέα δεν τον είδα καθόλου εκτός από τις πρόβες που κάναμε. Ήταν συνέχεια μαζί με την Σάρα, δεν καταλαβαίνω γιατί αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό, είναι ζωή του.

"Ανδρονίκη, Ανδρονίκη! Έχω να σου πω κάτι σημαντικό, μου είπε η μητέρα μου να στο δώσω χθες για να το μελετήσεις αλλά το ξέχασα τελείως" η Κατερίνα έτρεξε προς το μέρος μου, παραλίγο να πέσει πάνω μου από την βιασύνη της. Μου έδωσε μερικά χαρτιά και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο ανήσυχο πρόσωπο της. Έπαθε κάτι; Φοβάμαι πως έχει συμβεί κάτι για το οποίο δεν έχω ενημερωθεί. Η αλήθεια είναι πως από την ημέρα που έλειψα τα κορίτσια φέρονται διαφορετικά. Μία φορά δεν ήρθα, τι έχασα;

"Τι να το κάνω το δεύτερο σενάριο; Το έχω ήδη. Πες μου ότι έγιναν αλλαγές και δεν μου το είπες νωρίτερα! Έχω πρόβα σήμερα, Κατερίνα" ξεφύσησα και ένιωσα το άγχος να καταλαμβάνει όλο μου το σώμα. Πότε θα προλάβω να το κοιτάξω; Σε μισή ώρα έχω πρόβα. Είμαι σίγουρη πως ο Οδυσσέας θα έχει ήδη ενημερωθεί για τις αλλαγές. Τι θα κάνω; Μπορώ να πάω έτσι και να πω στην μητέρα της Κατερίνας να κοιτάξουμε τις σκηνές που δεν έχουν αλλάξει.

«Επίσης, η πρόβα θα γίνει τώρα» ψιθύρισε και όταν γούρλωσα τα μάτια μου έφυγε τρέχοντας. Η ανευθυνότητα της με ξεπερνάει κάθε φορά. Έτρεξα στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου είχαν μαζευτεί οι υπόλοιποι. Ανέβηκα βιαστικά στην σκηνή και προσπάθησα να παραμείνω ψύχραιμη. Όλα θα πάνε καλά. Ποτέ δεν έμαθα ποια ήταν η μεγάλη αλλαγή στο σενάριο όπως έγραφε ένα σημείωμα που μου είχε αφήσει η Κατερίνα ανάμεσα στην πρώτη και στην δεύτερη σελίδα.

«Συγγνώμη που άργησα. Σε ποια σκηνή βρισκόμαστε;» είπα κάτι λάθος; Αρκετοί με κοίταξαν στραβά και οι υπόλοιποι προσπάθησαν να μην γελάσουν. Αν ξέχασε να μου πει κάτι η παλαβή δεν θα γλιτώσει. Μπορεί να μιλήσει κάποιος; «Έγινε κάτι;» συμπλήρωσα. Πως γίνεται όλοι να ήξεραν για την αλλαγή στην ώρα της πρόβας και εγώ να το έμαθα τώρα, δεν σκέφτηκε κανένας να με φωνάξει;

«Κάνουμε πρόβα εδώ και δύο ώρες αλλά εσύ ποτέ δεν εμφανίστηκες. Έστειλα τα κορίτσια να σε βρουν δύο φορές. Μου είπαν ότι δεν ήσουν στην τάξη» όπα όπα. Μισό. Τι έγινε λέει; Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Δεν με φώναξε κανένας και είμαι αρκετά σίγουρη πως παρακολούθησα όλα τα μαθήματα σήμερα. Κάτι σχεδιάζουν τα κορίτσια, θα το βρω, δεν θα το αφήσω έτσι αυτό.