|Ξένος|

Κεφάλαιο 8

*Τραγούδι: "A drop in the ocean- Ron Rope"* 

«Δεν θέλω να σε πρήζω, γι αυτό λέω να μην σε απασχολώ» κατέβασα το κεφάλι μου για να τον εμποδίσω απο το να δει τα κατακόκκινα μάγουλα μου. Δεν το πιστεύω ότι του το είπα αυτό! -Ποιος μπορεί;- Βρισκόμαστε στον αγώνα και οι άλλοι ακόμη δεν έχουν γυρίσει. Τι κάνουν τόση ώρα; Και εκεί που νόμιζα ότι θα γύρναγε από την άλλη και θα με έγραφε με κοίταξε στα μάτια.

«Γλυκούλα» το ακούσαμε όλοι αυτό; δεν ακούω μόνη μου πράγματα, σωστά; Τι τον έχει πιάσει; Έχω αρχίσει να πιστεύω στην ύπαρξη των εξωγήινων ανάμεσα μας. Αυτός μπροστά μου δεν είναι ο Οδυσσέας! Του έκαναν πλύση εγκεφάλου; Του έκαναν βασανιστήρια;

«Απλά είμαι καλός άνθρωπος» χαμογέλασα ντροπαλά και κοίταξα την ώρα στο κινητό μου. Ας προσπαθήσω τουλάχιστον να κρατήσω την ψυχραιμία μου, δεν θέλω να καταλάβει τίποτα. Θα ήταν άβολο μεταξύ μας. Εκείνος χαχάνισε και μου χαμογέλασε.

«Ο καλύτερος» δεν θέλω να γίνομαι υπερβολική αλλά έχω σοκαριστεί. Δεν το περίμενα με τίποτα αυτό. Μήπως όμως δεν το εννοεί και το είπε ειρωνικά; Μπορεί να με κοροϊδεύει.

«Ειρωνεία;» είδα την έκφραση του που από χαλαρή μετατράπηκε σε ξαφνιασμένη και μπερδεμένη. Το εννοούσε;

«Δεν σε ειρωνεύομαι» ψιθύρισε και κοίταξε το γήπεδο με προσοχή, ήταν λες και σκεφτόταν κάτι σοβαρό και προσπαθούσε να συγκεντρωθει. Μου αρέσει να παρατηρώ γενικά τους ανθρώπους γύρω μου, ειδικά άτομα που πιστεύω ότι είναι αξία προσοχής. Είναι πραγματικά μαγικό το πόσα πολλά μπορείς να καταλάβεις γι αυτούς από τις κινήσεις τους και τις αντιδράσεις τους.

«Τοτε ευχαριστώ» τα χείλη μου δεν έλεγαν να αποχωριστούν το μικρό χαμόγελο που είχε σχηματιστεί εδώ και αρκετή ώρα. Δεν είμαι σίγουρη αν το έχει παρατήσει ή αν το αγνοεί επίτηδες αλλά αυτό που είπε ήταν καλό και δεν τα ξεχνάω εύκολα τα καλά.

«Γιατί με κοιτάς έτσι;» το γεγονός ότι μιλάει σοβαρά αυτή την στιγμή με ξεπερνάει. Πως θέλει να τον κοιτάω δηλαδή;

«Π-πως;» *μπράβο Ανδρονικη, εύγε!* Γιατί μπλέκω πάντα σε τέτοιες καταστάσεις; «Γεια σου Πέτρο, πως και μας θυμήθηκες;» γέλασα και ευχαρίστησα -με το βλέμμα μου- το αγόρι που στάθηκε μπροστά μας.

«Σου έφερα σοκολάτα και νερό» μου έκανε νόημα να τα πάρω από τα χέρια του και μου έκλεισε το μάτι. Ο Οδυσσέας φαινόταν ενοχλημένος αλλά δεν είπε κάτι. Γύρισε απο την άλλη και κοιταξε το κινητό του που χτύπησε μια φορά.

«Εγώ φεύγω, επιστρέφω σε πέντε» εξαφανίστηκε πριν καν απαντήσουμε. Τι τον έπιασε ξαφνικά; Εκεί που πήγαιναν όλα καλά έπρεπε να γίνει πάλι ο συνηθισμένος εαυτός του.

«Μην τον αφήνεις να σε ρίχνει, είναι λίγο κακουλης μερικές φορές. Δεν ξέρω τι τον πιάνει. Ελπίζω να μην σε κούρασε η αδιαφορία του τόση ώρα» γέλασε και κάθισε δίπλα μου ο Πέτρος. Που να ήξερες.

«Δεν με ρίχνει. Δεν με ενδιαφέρει. Να σου πω, ξέρεις τι τρέχει με την κοπέλα του; Έπεσε μέσα στην τουαλέτα; Έχει αργήσει» χαμογέλασα ευγενικά και έστρεψα το βλέμμα μου προς το γήπεδο όπου άρχισαν να μπαίνουν τα αγόρια και από τις δύο ομάδες.

«Από ότι είδα καθώς περνούσα είχε κόσμο στις τουαλέτες. Ήθελα να 'ξερα τί κάνετε συνέχεια εκεί μέσα εσείς τα κορίτσια» προσπάθησε να συγκρατηθεί για να μην γελάσει και αρχικά το κατάφερε. Ενώ, όμως, είχαμε σταματήσει να μιλάμε άρχισε να γελάει χωρίς σταματημό και με σκούντηξε αρκετές φορές.

«Ναι ναι, μιλάς εσύ; Όλο για εμάς τα κορίτσια ξέρετε να λέτε αλλά εσείς δεν είστε καλύτεροι. Ξέρεις κάτι; θα κλέψω τον Σωτήρη και θα φύγουμε μαζί για μια άλλη χώρα» αστειεύτηκα και σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου. Τυχερός ο Σωτήρης που μιλάω για εκείνον.

«Το πιο πιθανό είναι να σε κλέψει εκείνος και να σε σκοτώσει επειδή είσαι εκνευριστική» είπε και όταν είδε το βλέμμα μου σήκωσε τα χέρια του στον αέρα εις ένδειξη παράδοσης. «Εχεις απόλυτο δίκιο. Παρτον όσο προλαβαίνεις» χαχανίσα σιγανά.

«Για ποιόν λέτε;» η Σάρα εμφανίστηκε πισω μου και παραλίγο να πεταχτώ απο την θέση μου. Πάντως δεν μιλάμε για το αγόρι σου που στέκεται πίσω σου.

«Τον Σωτήρη, θα κλεφτούνε τα παιδιά-» πριν καν τελειώσει ο Πέτρος ο Σωτήρης *χίλια χρόνια θα ζήσει* μας πλησίασε. Δεν θα έπρεπε να είναι στο γήπεδο;

«Θα το κανονίσουμε αυτό Ανδρονικη. Μπορώ όμως να πάρω το μπουκάλι σου επειδή ξέχασα το δικό μου;» δεν θέλω να του πω όχι, έτσι κι αλλιώς δεν το έχω ανοίξει. Ουσιαστικά είναι του κολλητού του.

«Το ρωτάς; Ορίστε» το πήρε και χαμογέλασε. «Για το άλλο θα μιλήσουμε μόνοι μας» έκλεισα το μάτι μου παιχνιδιάρικα και εκείνος γέλασε και αφού μας χαιρέτησε και σχολίασε το πόσο καλά Παιζει έφυγε.

«Είσαι τόσο αστεία» είπε ψιθυριστά η Σαρα με ειρωνικό τόνο και με κοίταξε. Είπα κάτι κακό;

«Ηρέμησε» ο Οδυσσέας την πλησίασε και ακούμπησε το χέρι του πάνω στο πόδι της. *Κάποιος με μαχαίρωσε.* Κοίταξα το χέρι του προσεκτικά και χάθηκα τελείως για μερικά δευτερόλεπτα.

«ΑΡΧΊΖΕΙ, ΠΆΜΕ ΣΩΤΉΡΗ» φώναξε μία κοπέλα που καθόταν στην πίσω σειρά από την δική μας. Ναι, αυτό γίνεται σε κάθε αγώνα, μάθημα, γενικότερα σε ότι και αν κάνει ο Σωτήρης.

«Θα περάσουμε τέλεια» ο Πέτρος χτύπησε τα χέρια του μεταξύ τους και σφύριξε. Το ζευγαράκι διπλά μας έσταζε μέλι *γιατί:(*, οι φάνς του Σωτήρη είχαν τρελαθεί και εγώ ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου. Ναι, τέλεια.