Mr. Torpe meets Ms. Mahiyain (Completed)

Chapter 8

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman ng iaabot na sa akin yung letter.

Binasa ko ang letter habang tulog na lahat ng mga kasama ko sa bahay. Kasi di naman nila nakitang iabot ito sa akin. Ako lang ang tao sa bahay. Before I open the letter naamoy ko mabango sya. And I open it slowly. I don't know what to expect sa nilalaman nito. But I'm still curious and in some way excited.

The letter......

To you Jaye,

Hi, well hanggang dito sa letter ko. I don't know what to say to you. But to tell you the truth. I'm really glad that I met you even in a short time. Kahit wala man lang akong nasabi sa'yo.
I just want to tell you something na dito ko na lang masasabi sa'yo. I still wanted to continue to know you personally kaya lang things happen na di ko pwedeng sundin. I guess this time that you're reading my letter. Me and my Tita are on our way back to Manila. I will be staying there for good with my Mom. And continue there my studies. Sorry if I can't talk to you personally talaga. But malay mo, in perfect time and place we meet each other again. We never know. It's nice to meet you. Till we meet again.

Mike

Nakakalungkot naman. Kasi ngayon ko lang naramdaman yung excitement na ligawan ka. Tapos, it just end up like that. So quick. Well, siguro nga hanggang doon na lang yun. Time will pass at may mga pagbabagong pangyayari pa namang darating sa buhay ko.

Sabi nga nila. It's part of being a teenager. At least na experince ko. Nawalan tuloy ako ng boyfriend. Uy!, joke lang yon.

Back to normal na ang school life ko. Busy sa mga projects at activities sa school. Focus na ang peg ko kasi malapit na ang graduation. Hindi sa pagyayabang. I'm on the top 7 in my class. Kaya busy talaga. About what happened a week ago. Nakalimutan ko na.

Excited na akong matapos ang klase kasi babalik na rin kami ng Manila ng sister ko. Doon ko na daw i-continue ang pag-aaral ko. Kasi malaki na rin si bunso. Maasikaso na kami ni Mama at mature na rin naman daw ako. Kaya ko ng magbyahe ng malayo. May tiwala naman sila sa akin.

Malapit ng matapos ang probinsyana life ko. Ma mimiss ko to. Masaya kasi dito. Simple lang ang buhay. Hindi masyadong magulo at maingay. Pero ang ma mimiss ko talaga dito eh yung pagkain. Kahit simple, sariwa naman. Yung iba nga nyan di ko na matitikman kapag bumalik na kami sa Manila. At yung mga friends ko dito.

Sa totoo lang. Wala akong close friends sa Manila. Kasi hindi kami masyadong lumalabas ng bahay. Alam nyo na. Kasi kapag lumalabas kami noon. Lagi kaming inaaway. Kaya sabi ni Mama para walang kaaway. Manahimik sa bahay. At trulalo naman yun.

Bye...bye... Bicol
Hello....Manila

We are coming bacccckkk...

*******"Thank you again mga wattpad readers. I'm glad that you like my story.
Here is my short update to my story. Happy reading.....*******"💜💜😊😊📖📖📖📝📝📝📝

(Sorry for the slow update. It's December medyo busy sa mga gawain. But still, i will manage to keep it up for all of you. Thanks again.)