(SPG/R-18)
❤️ Owl City Boys Series - 5 ❤️
Julienne Reese Imperial lived independently in the Owl City main. She had many questions for herself. Why she had this weird ability that a normal person impossible to has. Is it related to her past? At the...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Author's Note: What's up? I am back, advance Merry Christmas MUCHness!
SINUBUKAN kong basahin at intindihan ang pahinang natapatan ko. Ganoon ako ng ilang minuto— kinakagat ang kuko sa aking right thumb nail bago nagnakaw ng sulyap sa kanya. My world stopped as those deep sets of blue eyes bore unto me. The wall behind me can prove that and the vacant table in front of us.
"Hi, Jacky!"
Inosente kong nilingon ang lumapit na lalaki. Agad ko siyang nakilala dahil sa tinawag niya sa akin at sa pamilyar na istorbong boses.
"Bakit ayaw mong mag-reply? Tinatawagan kita, pero mura ang napala ko."
Where is his manners? Did this person forgot that he was in a Library? I told to myself to behave because Frank is just around. Hindi ako basagulera, lalong gagawa ng dahilan para masira ang malinis kong record sa buong walong taon ko rito. Isang taong pagtitimpi nalang ay makakawala na ako sa sumpa ng edukasyon, kaya ngumiti ako. "Hi?" bati ko.
"Tara sa labas, Jacky."
Iminuwestra ko sa kanya ang hawak ko. "Kailangan kong mag-review, mamaya nalang."
He impatiently held my wrist and pulled me a bit.
Is this person mad? Seriously, he will bully me inside the vicinity of the Library? I was about to explode a fire to his face but someone passed through, untangling the mad man's hand from my wrist. The force is strong that it forced me to stand up. I held my breath from the familiar feeling as I recognize who he could be.
Shocked by Frank's appearance, I remained speechless as I glared from his broad back shoulder. I am tall but his height is way taller. Hanggang balikat niya lang ako. Ang malaking bulto niya ay tinatakpan ako patungo sa lalaki. Hindi ko makita kung ano ang ginawa niya. May munti ba silang pag-uusap?
Mula sa gilid ay sumilip ako, ngunit wala na ang lalaki.
"Thank—" I didn't finished my sentence when Frank left without a word as well.
Ni hindi nga niya ako nilingon hanggang sa tuluyan siyang makalabas. Huminga ako nang malalim bago naupo. Nahuli ko rin ang ilan sa mga taong nakasaksi na biglang naging ilag sa akin. It made me uncomfortable. I put my book back inside my bag before I glanced on the thick book he is reading a while ago.
Lumapit ako roon upang silipin. Mula sa cover ay hindi ko napigilang ngumisi. Kinuha ko iyon at ibinalik sa shelves. Nang makalabas ay bumunghalit ako nang tawa.
"Florante at Laura? Seriously?"
Kahit hindi naging maganda ang naging eksena ay sinikap kong mag-review sa Fine Art's Garden. Nag-extend ako at hindi nalang kumain para masaulo ang isa pang libro. The three hours exam for my major subject is difficult as I expected. It never became easy, but I had a major hunched that I will pass it.
