Lose each other

2.2K 51 18
                                    

Nagising ako sa malakas na kalabog

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nagising ako sa malakas na kalabog. Hindi ko makita kung saan nanggaling 'yon o kung anong nangyari— nakatakip ang aking mata at bibig. Nakaupo ako at nakatali ang parehas na kamay at paa ko sa upuan. I groaned when I felt something cold metal on my face and heard giggles from a man.

"Curse you, Daniella!"

Auntie Yvette? She held me on my wrist and whispered something I can't hear properly.

Malakas na tumawa si Daniella. "Wala akong pakialam sa nararamdaman mo. What matters me now is this..."

Kumalabog ang aking dibdib ng maramdaman ang puwersang nagpahiwalay sa amin ni Auntie. Hindi! The thing that covers my eyes slowly moved away. Tears pooled on my cheek at the sight of my poor, Auntie Yvette. Gulagulanit ang suot nito. Mapula ang magkabilang pisngi. Sugatan ang katawan.

Naikuyom ko ang aking mga palad.

Nagkatinginan kami ni Daniella. She smirked when she saw madness on my eyes.

"Watch me very carefully, Julienne. This is the payment for what you've done to me." Lumapit siya sa tiyahin ko. Hinawakan sa buhok matapos ay inangat. Umiyak sa sakit si Auntie Yvette. I want to help her, but I am hopeless.

One of her men remove the masking tape on my mouth. Ang sakit noon kaya tiningnan ko siya nang masama. Hindi niya ako napansin dahil may ibinigay itong botelya kay Daniella.

It alarmed me.

"Kunin mo na ang lahat ng mayroon ako, huwag mo lang siyang sasaktan," I said. All my attention is with my Auntie Yvette. Her jaw reminded me of my Dad. Her soulful blue eyes that resemble mine. If her face damage by the acid I will no longer remember the face of my father. I will forever blame myself if something happened to her. My poor Auntie Yvette doesn't deserve this.

"Lahat?" The bitch thrilled.

Tumango ako. "Lahat. Magpapakalayo ako... at... hindi na papakialaman ang buhay niyo. Pangako 'yan." I looked her in the eyes. For her to see how I am scared and sincere as hell. But I got terrified when she removed the cover of the bottle. My eyes widen. No! I tried to run but I was unable to even move an inch. "No!" I cried out loud.

Someone fired a gun and I saw how the bottle fell on the floor. Another fire then the man beside Daniella shot on the left leg and fell too. Auntie Yvette almost lost her consciousness from what happened and Daniella called his men. They all one by one came, but unmoved when they saw from the far front.

I saw someone coming through. I can't clearly see who could it be, but it made my chest tighten. Iisang tao lang ang alam kong maglalakas ng loob na susugod mag-isa upang iligtas ako. Huminto ito sa liwanag. Halatang may hinahanap. Marumi ang puting suot na damit. Bakas doon ang mga natuyong sugat. Puro galos ang mukha at batid ang poot sa mga mata.

Frank! No! Go back!

Nag-alab ang galit sa mata nito nang makita ang kalagayan ko. Pero mas natatakot ako para sa kanya. Iisa lang siya. Marami ang kalaban.

The UnnoticedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon