The Unnoticed

Who Are You?

"Why? What's the matter, Julienne?"

He stubbornly reached for my arm but I resisted. I shut my eyes again when another place appeared on my mind. I can't clearly see it but it was mixed with forest and Frank's room. My hands flew in my ears as I heard noises and horses neighed. Ang sakit niya kasabay nang masakit na pagpitik sa aking ulo. Parang may mapupunit na ugat na hindi ko maipaliwanag.

"Julienne?" Frank held my waist as I lose my balance.

I heard screamed and anguished of many people. They were holding a torch, riding horses. All of them were angry as they cursed the burning mansion and the owner. Sinubukan kong sabayan ang eksena, ngunit nakakabinging ingay ang sumunod na nangyari. Hindi ko kinaya ang sakit. My vision to the person who's trying to call me went black.

Tulala ako sa kisame nang magising. No need to describe where am I. By the looks of white ceiling and walls. The smells of medicine that stings my nose. Ilang oras na ako rito? Anong nangyari sa akin?

Normally, when my episode hits me I don't feel any pain or dizziness. But this time, it's nerve-racking and painful. As if the whole scene is trying to comes out from my head. Bakit nagkaganoon?

"Gising na siya," Margot's voice echoed.

Nagsilapitan sila sa akin, kasama si Tita Daniella at Lola. May sinasabi si Lola pero ang atensyon ko ay nanatili sa seryosong pag-uusap ng hindi ko kilalang Doctor at ni Frank. Tumango ang huli bago sumulyap sa akin.

"Kamusta na ang pakiramdam mo?"

I snapped and looked up with my grandmother. Namumula ang mata nito, halatang katatapos lang umiyak. Samantalang si Tita Daniella at Margot ay straight face o strict gaya ng pagkakakilala ko sa kanila.

"Medyo mabigat po ang pakiramdam ko."

"Ang sabi ni Frank, dumadaing ka na masakit ang ulo mo. Bakit?"

Napalingon ako kay Tita Daniella. "May naaalala na ako," bunyag ko. Tinitigan ko sila isa-isa, inaalisa at binabasa ang reaction nila. Ngunit nagtagal ang titig ko kay Frank na seryosong nakatitig sa akin.

"Anong naaalala mo, Hija?"

"Na hindi aksidente ang nangyari noon. Sinunog ng taong bayan ang mansion. May mga taong gustong pumatay kila mama at papa."

"Hesusmaryosep!" Nasapo ni Lola ang kanyang dibdib. Namilog ang mata gaya ng kay Tita Daniella at Margot. Muli akong sumulyap kay Frank. Nanatili lang siya nakatingin sa akin. Sinibulan ako ng poot sa reaction niya. Imposibleng hindi niya natatandaan ang nangyari noon. Pamilya niya ang pumatay sa pamilya ko.

"May ideya ka ba kung sino?" sabad ni Tita Daniella.

Tumingin ako sa aking mga kamay. Umiling kinalaunan.

"Ang mga magulang mo, natatandaan mo na ba ang itsura?"

Napatingin ako kay Uncle Albert na kakapasok lang sa pinto. Muli akong umiling sa tanong niya.