After // Dutch

Hoofdstuk 6

Mijn haar is perfect gekruld, en ik schuif twee schuifjes in mijn haar, één aan elke kant om mijn haar uit mijn haar uit mijn gezicht te houden.

“Wil je wat van mijn make-up gebruiken?” Vraagt Steph en ik kijk in de spiegel.

Mijn ogen lijken altijd te groot voor mijn gezicht maar ik hou ervan om maar een klein beetje make-up te gebruiken, ik gebruik meestal alleen een beetje mascara en lipgloss. Ik ben best trots op de manier waarop ik voor mijn huid zorg, dus waarom zou ik het verbergen?

“Misschien een beetje eyeliner?” Vraag ik voorzichtig.

Ze glimlacht en geeft me drie potloden, een paarse, een zwarte en een bruine. Ik rol ze tussen mijn vingers en twijfelend tussen de zwarte of de bruine.

“De paarse zou geweldig staan bij je blauw-grijze ogen.” Zegt ze en ik glimlach maar schud mijn hoofd.

“Je ogen zijn zo uniek, ruilen?” Grapt ze.

Ze heeft prachtige groene ogen, waarom zou ze met mij willen ruilen? Ik pak het zwarte potlood en maak een zo dun mogelijk lijntje om allebei mijn ogen, wat me een trotse glimlach van Steph oplevert. Haar telefoon trilt en ze pakt haar tasje. “Niall is er.” Zegt ze. Ik pak mijn tas, strijk mijn jurk glad en glijd in mijn witte toms. Haar ogen schieten naar mijn platte schoenen maar ze zegt niets.

Niall wacht buiten het gebouw, rock muziek kwam uit de open ramen. Ik kon het niet helpen om een blik te werpen op de mensen die ons aanstaarden. Ik hield mijn hoofd naar beneden en net wanneer ik opkijk, zie ik Harry voorin naast Niall zitten. Ugh.

“Ladies.” Groet Niall en Harry wierp me een blik toe als ik na Steph de auto instap, zittend achter Harry.

“Je weet dat we naar een feestje gaan en niet naar de kerk, toch Theresa?” Zegt Harry met een grijns.

“Noem me geen Theresa alsjeblieft. Noem me maar Tessa.” Waarschuw ik hem, hoe weet hij dat mijn naam Theresa is? Ik haat het als iemand me Theresa noemt.

“Natuurlijk Theresa.” Zegt hij en ik rol mijn ogen. Ik vertel mezelf dat hij mijn tijd niet waard is.

Na wat voel als eeuwig komen we aan bij twee grote huizen. THETA XI staat er met zwarte letters op het grote gebouw.

“Het is zo groot, hoeveel mensen zijn er?” Ik slik. De voortuin stond vol met mensen die rode bekertjes vasthielden. Ik voel me hier zó niet thuis horen.

“Hopelijk veel.” Zegt Harry en stapt uit de auto uit de auto.

Ik kijk toe hoe meerdere mensen Harry een high five geven. Ik zie niemand die zo getatoeerd is als hij, Niall en Steph. Misschien kan ik hier wel wat vrienden majen vanavond.

“Kom je?” Vraagt Steph glimlachend en ik knik als ik de auto instap, terwijl ik mijn jurk opnieuw glad strijk.