After // Dutch

Hoofdstuk 7

Harry was al het huis in verdwenen en ik hoopte dat ik hem niet meer hoefde te zien de rest van de nacht, en aangezien er zoveel mensen zijn is dat ook waarschijnlijk niet zo. Ik volg Steph en Niall als we het volle huis in lopen en iemand geeft me een rood bekertje. Ik probeer nee te zeggen, maar de persoon is al weg dus ik zet het bekertje snel ergens neer en volg Niall en Steph. We bereiken een groepje mensen die ik automatisch aanzie als Steph’s vrienden. Ze zijn net als haar vol getatoeerd, zittend in een rij op de bank en –natuurlijk- zit Harry aan de rechterkant van de bank. Ik negeer hem wanneer Steph me voorstelt aan de groep.

“Dit is Tessa, mijn kamergenootje. Ze is hier gisteren aangekomen dus ik dacht dat het wel een goed idee was om haar een goed feest te laten zien hier op WSU.” Vertelt ze hen.

Haar vrienden knikken of glimlachen naar me. Ze zijn allemaal zo vriendelijk, behalve Harry, natuurlijk. Een knappe jongen met een olijf kleurige huid steekt zijn hand uit en schudt mijn hand. Zijn handen zijn een beetje koud van het rode bekertje in zijn handen, maar zijn lach is warm. Ik dacht dat ik een tongpiercing zag, maar ik weet het niet zeker.

“Ik ben Zayn, wat studeer je?” Vraagt hij me. Ik zie dat hij naar mijn outfit kijkt en hij lacht een beetje maar zegt niets.

“Ik heb Engels als hoofdvak.” Ik lach trots. Ik hoor Harry spottend snuiven maar ik negeer hem.

“Wauw! Ik ben onbeslist.” Lacht Zayn en ik lach terug.

Hoe kan hij onbeslist zijn op de universiteit? Ik wist al dat ik Engels zou gaan studeren sinds dat ik klein was.

“Wil je wat drinken?” Vraagt hij.

“Oh nee, ik drink niet.” Vertel ik hem en hij probeert zijn lach te verbergen.

“Laat het aan Steph over om een tutje mee te nemen.” Mompelt een klein meisje met roze haar.

Ik doe maar net of ik het niet hoor zodat ik niets terug hoef te zeggen. Tutje? Ik ben absoluut niet tuttig. Ik heb har gewerkt en gestudeerd om te komen waar ik nu ben en mijn moeder heeft haar hele leven gewerkt voor mijn toekomst.

“Ik ga even een luchtje scheppen.” Zeg ik en ik draai me om om weg te lopen.

“Wil je dat ik mee ga?” Hoor ik Steph roepen.

Ik schud mijn hoofd en loop naar de deur. Ik wist dat ik niet naar het feest had moeten gaan. Ik had nu in mijn pyjama in bed een boek kunnen lezen. Of ik had kunnen skypen met Noah, die ik op dit moment vreselijk mis. Ik had op dit moment alles kunnen doen en het was beter geweest dan buiten zitten op dit vreselijke feest vol met dronken idioten. Ik besluit Noah te sms’en.

*Ik mis je. College is niet echt leuk tot nu toe.* Ik verstuur de sms en ga op een stenen muurtje zitten, wachtend op zijn antwoord. Een groepje dronken meisjes lopen giegelend en struikelend voorbij. Hoe gênant. Ik hoop niet dat iedereen op de universiteit zo is.

*Waarom niet? Ik mis jou ook Tess. Ik wou dat ik daar met jou was.*  Ik glimlach door zijn woorden.

“Kut, sorry!” Hoor ik een mannelijke stem zeggen en een seconde later voel ik iets koud en waterigs op de voorkant van mijn jurk. De jongen struikelt en hijst zichzelf omhoog.

“Mijn schuld, het spijt me.” Mompeld hij en hij gaat zitten.

Dit feest kan écht niet erger worden. Mijn jurk is nat en doorweekt van god weet ik veel wat soort alcohol en ik heb geen kleding om me in te verkleden. Zuchtend pak ik mijn telefoon en loop terug naar binnen om een badkamer te vinden. Ik duw mijn weg door de met mensen volgestouwde gangen en ik probeer elke deur ik tegen kom te openen, maar geen van de deuren gaan open. Ik wil niet eens weten wat mensen doen in deze kamers. Ik loop naar boven en ga verder met zoeken naar een badkamer. Eindelijk gaat een van de deuren open, helaas is het geen badkamer. Het is een slaapkamer, en nog erger, Harry ligt in het bed met het roze harige meisje bovenop hem.