You Alone

Chapter 16 (Special Chapter ^^)

-10:00am-

Uwaah. Ang ganda ganda ng umaga ko. Thank you talaga, Lord! Pagkatapos kong maghilamos, dahil wala naman pasok. Tinuloy ko ang pagbubukas nang regalo ko kagabi.

Ang nakuha ko ay..

Kay MJ: Isang maliit na papel at nakasulat ay 'LOYALTY.' Nagtitipid ata ngayon 'to eh.

Kay Grazielle: Isang pack ng Pokemon Cards. Ayos 'to!

Kay John Robin: Wala.. As in, wala. Yung gift wrapper, ung lang ung gift nya. Tsk.

Kay Raine: Isang t-shirt na ang design ay DOTA 2 at kasyang-kasya sa'kin. Honggondo naman ng design kaya oks lang.

Kay Kuya Dex: The Walking Dead na game. Yes! Ang saya saya saya.

Kuya Aisu: Pabango ng Zen Zest. Martini.

Lastly..

Harold: Dress at sandals. Huwaat!? Ini-expect nya ba ako na isusuot ko un? Pero may nakita akong letter sa loob.

Pakisuot. Susunduin kita bukas ng mga 12:30nn. May pupuntahan tayo.

Uggh. Pero ok, try ko naman mag-suot nang ganito for a while. Di naman ako tomboy eh. Trinay ko sya at wow! Super kasya sakin. Parang para sa akin talaga yung size na yun. Nung sinuot ko naman ang sandals ay mas bumagay sa akin. Trinay ko rin maglakad gamit ung sandals. Medyo mahirap nung una, pero nasanay ako agad.

Bumababa ako para magpaalam kay Mommy pero umalis na naman siya. Hmm, nag-iwan siya ng note.

Yuna,

Late na ako uuwi. Nagtext sa akin si Harold. Mamamasyal daw kayo ngayon. Mag-iingat ka ha. Magtext ka na lang sa'kin pag-pauwi ka na.

Mommy.

Ang caring ni Mom wow! Haha. Pagkatapos ko kumain ay naligo na ako. Nagprepare na rin ako ng sarili ko. Trinay kong ayusan ang sarili ko at di naman ako nabigo. Kahit na gamer ako, marunong pa rin ako umakta na babae.

May nag-door bell na. Mukhang andyan na si Harold. Tinanggal ko na sa saksakan ang lahat ng appliances namin para iwas disgrasya. Pagkatapos nun ay bumaba na ako at pumunta sa pinto.

"Ma'am Aerith, pinapasundo po kayo ni Sir Harold." Bungad sa akin ng driver. Tumingin ako sa may likod nya at nakitang isang limousine ang nandoon. Nagulat rin ako dahil sabi niya siya raw ang magsusundo sa akin. Hmm. "Ah, ganun po ba? Sandali lang po ha." Sabi ko sa driver at tinawagan si Harold.

"Oy! Kala ko ba ikaw ang magsusundo sa akin?" Sabi ko kaagad.

"Andyan na pala si Manong. Ingat kayo. Wag ka ng magtanong kung saan kayo pupunta. Suprise un." Sabi naman siya sabay in-end call. Naku naman.

Lumabas uli ako at nakita ko si Manong kaya sumakay na ako sa limousine. "Manong, san po ba tayo pupunta?" Tanong ko kay manong kahit alam kong bawal ako magtanong. Eh kasi naman eh. "Di po pwedeng sabihin, Ma'am eh. Sorry po ah." Hay, sinsabi na nga ba.

Pagkatapos ng 30 mins. sabi ni Manong, pipiringan nya daw ako dahil yun ang utos ni Harold. Ang dami naman niyang alam. Ano ba kasing suprise 'to?

Pagkababa ko ng kotse, dahil hindi ko nga makita kung san ako pupunta. Ginuide naman ako ni Manong papunta sa isang pintuan.

This is it, Aerith. Hinga malalim, wak kakabahan.

Pagkapasok ko sa pinto, hindi pa rin tinatanggal ni manong ang piring. Pinaupo niya muna ako sa isang upuan doon. Ano ba 'to? Ang tagal naman ni Harold! Pero may narinig ako ng pamilyar na boses.

I remember what you wore on the first day

You came into my life and I thought hey

You know, this could be something

'Cause everything you do and words you say

You know that it all takes my breath away

And now I'm left with nothing

Naramdaman ko na meron nagtatanggal nang panyo sa mata ko. Pagkatanggal nito ay nakita ko na nasa stage pala ako at si Harold ay nasa gitna ng aisle at kumakanta. Debut ba ang tawag rito?

So maybe it's true that I can't live without you

And maybe two is better than one

But there's so much time to figure out the best of my life

And you've already got me coming undone

And I'm thinking two is better than one

I remember every look upon your face

The way you roll your eyes, the way you taste

You make it hard for breathing

'Cause when I close my eyes and drift away

I think of you and everything's okay

I'm finally now believing

Nakita kong isa-isang pumapasok ang mga kaibigan ko. Pati rin pala si Mommy ay kasama sa suprise na 'to. Tulad ng kagabi, kami-kami lang rin ang tao.

Then maybe it's true that I can't live without you

And maybe two is better than one

But there's so much time to figure out the best of my life

And you've already got me coming undone

And I'm thinking two is better than one

I remember what you wore on the first day

You came into my life and I thought, hey (hey, hey)

Maybe it's true that I can't live without you

Maybe two is better than one

There's so much time to figure out the best of my life

And you've already got me coming undone

Palapit nang palapit si Harold sa kinauupuan ko. Lumuhod siya sa harap ko habang kumakanta.

And I'm thinking, ooh, I can't live without you

'Cause, baby, two is better than one

There's so much time to figure out the best of my life

But I'll figure out with all that's said and done

Two is better than one, two is better than one

"Aerith Yuna Mizushima. Naalala ko pa nung unang araw kita nakita. Alam kong ikaw ang babaeng magpapatibok ng puso ko. Ikaw ang babaeng magpapaligaya sa akin. At higit sa lahat, ikaw ang babaeng minamahal ko. I-enjoy mo lang ang araw na ito. Hindi man kita pipilitin na maging tayo, sana maging daan ito para sagutin mo ako. Hindi ako nagmamadali..

Para sa'yo hihintayin kita."