Dzięki Tobie. |Diego Leanos|

5

...ktoś mi je wytrącił z ręki. Był to noe kto inny niż pan Leanos.
-Przepraszam, Emma...
- Ej nie poznajesz mnie? To ja dziwka.- mruknęłam z wyrzutem i pojedyncze łzy spłynęły po moich policzkach.
- Nie płacz- Xan chciał mnie przytulić, ale go odepchnęłam.
- Wiesz przez kogo płaczę? Przez ciebie! I nie tłumacz się alkocholem albo używkami bo to i tak powiedziałeś! I wiesz co? Nie chcę mieć przyjaciela ćpuna!- krzyczałam przez łzy.- Nie dzwoń i nie pisz bo kasuje twój numer! W ogóle się do mnie nie odzywaj! Żałuje że cię kiedyś poznałam! Najlepiej wyjadę do Hollywood i nigdy mnie nie znajdziesz!- teraz rozpłakałam się na dobre.
-Nie możesz wyjechać!- krzyknął brunet.
-Niby czemu?
- Bo to dzięki tobie! Dzięki tobie odłożyłem xanax! Dzięki tobie nie wpadłem w jakąś piepszoną depresje po moich byłych! Dzieki tobie zacząłem inaczej patrzeć na świat! Dzieki tobie i twojej osobowości cię kurwa pokochałem!