Todoroki nın ağızından
Annemin benden ev için istediği malzemeleri almaya çıkmış, marketin reyonlarında geziyordum. Bütün işlerim bitmiş kasaya doğru giderken gözüme o çarptı. İstemsizce aklıma onu getiriyordu, (Midoriya'yı). Onunla yarışmada beraber yaptığımız savaştan beri doğru düzgün konuşmamıştım, ama isterdim. Ona bu küçük hediyeyi vermek amaçlı aldım ve paketlettirdim. Arkamı döndüğümde onu gördüm adımı gülümseyerek söylüyor, bana el sallıyordu. Tamam ona hediye aldığım ve onunla konuşmak istediğim doğruydu ama bu kadar hızlı olmasına gerek yoktu. İstemsizce gerilmiştim. Ona merhaba bile diyemeden dükkandan çıkıp gitmiştim.
Eve geldiğimde eşyaları masaya bıraktım ve odama gidip kendime kızmaya başladım. Hani NİYE MERHABA DEMEZSİN KI. Ahhh kendime sinir olmuştum. "Shoto poşette bir tane paket var. Sana mı ait?" fck unutmuştum. Hemen merdivenlerden aşağı inip annemin yanına gittim ve olayı bozuntuya vermemeye çalışarak "E-evet benim anne" dedim. Gözleri büyümüş bir şekilde bana sordu "Kimin için bu" keşke ergen gibi davranıp 'sanane' diyebilseydim. "Bir arkadaş için" ben bunları söylerken malesef ki vücudum benim kadar dürüst olmamıştı. Ellerim buz tutmuş annem bana şaşkınlıkla bakıyordu...
Ilk öncelikle ben neden böyle bir bölüm yazmışım hiçbir fikrim yok. Hani bir de bok gibi olmuş o da ayrı konu. Düzeltiyim dedim o da olmadı... Okuduğunuz için teşekkür ederim.💜❤️🖤
