Midoriya'nın ağzından
Sıcaktı.
Todoroki’nin kollarındaydım şuan. Beni kendine doğru çekmiş ve bana sarılmıştı. Aklım karışmış bir şekilde düşünüyordum. Marketteki ve bu yaptığı hareketlerin birbirine benzer hiçbir yanı yoktu. Ne yapmam lazımdı. Sorsam sıkıntı olmazdı her halde. Değil mi? Evet evet. Kendimi onayladıktan sonra kafamı onun göğsünden çektim ve kafamı yukarı kaldırdım. Whoa yüzlerimiz birbirine çok yakın. Yüzümün kızardığını hissediyordum. Sertçe yutkundum ve "Ee bir sıkıntı mı var?" aynı soruları sorup duruyordum ama o ise sadece bana bakıyordu, beni inceliyordu. İkimizde konuşmuyorduk etrafta garip bir sessizlik vardı. En son ellerini belimden çekti ve "Senden özür dilemem lazım. İlk seni endişelendirdim, iki sana selam bile vermeden gittim. Özür dilerim...
Şaşkın bir şekilde suratına bakıyordum. Bu önümde duran ve benimle konuşan Todoroki miydi? Demek bu yüzden her şey olabilir diyorlardı. Bunu ömrüm boyunca düşünsem inanmazdım. İstemsizce gülümsedim "Ne oldu?" dedi kaşları az da olsa çatılmış bir şekilde. Bana sinirli değildi mutlu olmuştum. Bende ona gülerek sarıldım.
Lol. Hikayeyi düzeltiyim derken başka bir hikaye yazmaya başladım gibi oldu. Sadece daha fazla detay ekledim.😌👌Okuduğunuz için teşekkür ederim. 💜🖤❤️
