Geri sayım biter bitmez. Kacchan ellerinden patlamalar çıkarken bağırarak yanımıza koştu. Hareket etmem lazımdı ama edemiyordum. Kacchan tam üstüme atlayacaktı ki durumu fark etmiş olsa gerek Todoroki beni korudu. Sol eliyle kendime gelmem için beni sarstı. Tamamdır kendime gelmiştim. "Todoroki bize çok katmanlı bariyer yapar mısın?" kafasını aşağı yukarı sallayıp hemen dediğim şeyi yaptı. Planda bir değişiklik yapmıştım. Bunu kabul etmedi ama o. Bariyer daha fazla dayanamazdı ve Todoroki de yavaşça buz tutmaya başlamıştı. Son kez onunla konuştum." Hadi Todoroki kabul et" off ladı ve zorla kabul etti. Buz bariyerini yenilemeyi bırakmıştı şuan da ikimizde kırılmasını ve savaşmaya hazır bir şekilde bekliyorduk.
Ben Kacchan ile Todoroki de Iida ile karşılaşacaktı. Mantık basitti aynı taktik olacaktı. Todoroki Iida'nın bacağında ki motorları durduracaktı. Bende o bunu yapana kadar Kacchan'ı oyalayacaktım. Sıkıntı şuydu bir kumar oynayacaktık zaten Todoroki bu yüzden kabul etmemişti. Iida Todoroki'ye hazırlıklı gelmişti. Bacaklarında ki motorları ona engel olmayacak şekilde kaplamıştı. Yani orayı buzla durdurmamız şuan da olanaksızdı. Ama onlar Todoroki’nin sol tarafını da kullanabileceğini hesaba katmış olmazlardı. Değil mi? Bir dakika geçmişti ama hala bariyer çatlamışrı. Bur terslik vardı. Todoroki iyice buz tutmaya başlamıştı. "Todoroki, iyi misin?" bariyer neden hala kırılmamıştı ki Kacchan şuana kadar en az on kez kırmıştı normalde. "Evet, iyiyim. Endişelenecek bir durum yok" her ne kadar kendinin iyi olduğunu söylese de hiç de öyle görünmüyordu. Üşüyordu. Belki faydam olur diye sarıldım. Sarılmamla beraber Todoroki anlık olarak şaşırdı ve "M-Midoriya!" kafamı ona doğru çevirdiğimde yüzü kıpkırmızı olmuştu. Gözlerimiz birbirini bulur bulmaz hemen kafasını yukarı kaldırdı. "Todoroki iyi misin yüzün kıpkırmızı!" tam yüzünü bana doğru çevirecekken buz bariyeri patladı. Ve bir tane parçası karnıma saplandı. Acıyla bağırmış yere kapanmıştım. Çok hızlı nefes alıp veriyordum. Etrafımda çıkan sesleri duymayacak hale gelmiştim. Hayır kapanamaz gözlerim.
" Bakugou!! " b-bu Todoroki’nin sesiydi. Öfkeyle bağırıyordu. Todoroki'ye yardım etmeliydim. Zorla da olsa gözlerimi açmaya çalıştım ve dirseğimi yere sabitledim. Yüzüme doğru sıcak hava esmeye başlamıştı. Kafamı yukarı kaldırdım ve Todoroki’ye baktım. Yakınına geldiğinde seni kavuracak kadar güçlü ama bi o kadar da güzel gözüken ateş, çok güzel gözüküyordu. Evet sol tarafını kullanmıştı. Hemen Kacchan'a ve Iida'ya baktım. Iida çoktan elenmişti. Sahada yoktu.. Tekrar Todoroki’ye baktım tek başına ikisine kafa tutmuştu. Yüz ifadesi hiç de benim tanıdığım Todoroki’ye benzemiyordu. Kacchan ile savaşmaktan yorulmuş ama devam ediyordu. Direklerimden yardım alarak yerde sürünüp ona doğru gitmeye çalıştım. Adını haykırmak istedim ama sesim çıkmıyordu. Şimdi değil!
Derin bir nefes aldım ve "T-todoroki" dedim. Başardım. Kafasını bana doğru çevirdi ve bilincimin açık olduğunu fark edince hemen yanıma koştu ve etrafımızda bariyer oluşturdu. "Midoriya iyi misin!?" istemsizce tebessüm ettim. Benim için endişeleniyordu. Ne kadar da aptalım herkes arkadaşı için endişelenirdi. "E-evet iyiyim. Sen iyi misin? Çok yoruldun mu?" kafasını iki yana salladı ve "Ben fazlasıyla iyiyim" dedi. Sonra derin bir iç çekti ve "Uzun süre uyanmayınca seni kaybettiğimi sandım" sesi kaymıştı. Elimi kafasına koydum ve gülerek "Ben arkadaşımı asla yarı yolda bırakmam" ayağa kalkmaya çalıştım ama Todoroki omuzlarımdan tutup beni geri aşağı yatırdı. "Sen yaralısın" dedi ve buz bariyerini eritti. "Ben Bakugou ile ilgilenirim" dedi ama etrafta Kacchan yoktu. Yukarı doğru kalktım ve arkamdan patlama yedim. Ağzımdan acı dolu bir bağırış çıkmıştı. Todoroki arkasını dönmüş Kacchan'ı öldürecek gibi bakıyordu. Ben bile korkmuştum Todoroki'den.
"Midoriya ile işin yok. Zaten yaralı şuan da onu yensen bile kendi hakkınla yendiğini mi düşüneceksin. Yazık." Kacchan'nın beni tutan eli titremeye başlamıştı. "Lan yarı melez sence ben normlade de onu yenemez miyim!" bu cevap Todoroki’nin gülmesine sebep olmuştu ama Kacchan'nın da sinirlenmesine. "Evet, bence onu yenemezsin" gözlerimi açmış Todoroki’ye bakıyordum. Bilerek yapıyordu, beni bırakması için. "Salak melez sen kimsin de benimle oynuyorsun. Ilk önce seni sonra onu yeneceğim" bunu demesiyle beraber buz saplanan yere bir kere daha özelliğini kullandı ve beni yere attı. Yerde acı içinde kıvranıyordum. "Midoriyaa!!" Bana doğru gelmeye çalıştı ama Kacchan buna izin vermedi. "Hadi melez. Yoksa beni yenemez misin?" "Senin melezini skym ben" diyip bağırdı. Sol tarafından mavi ateş çıkmaya başlamıştı.
Bilgi: Mavi ates normal ateşin bir üst seviyesi gibi birşey.
Benim dışıma buz bariyeri kurdu ama genede bu buz bariyerinin içinden bile Todoroki'nin ateşinin ısısını alabiliyordum. Bir süre patlama ve bağırma sesleri duydum ardından ise sesler kesildi. Sessizce yerde Todoroki’ye bir şey olamamasını diliyordum zaten bundan başka bir şeyde yapamazdım. Buz sonunda eridiğinde gördüğüm mazara beni şok etmişti. Kacchan yerde yatıyordu elenmişti.Todoroki bana baktı ve ağzını oynattı. (Kazandık) Doğruldu ve elini yumruk yaparak havaya kaldırdı. İstemsizce ağlamaya başladım. Gülerek "Kazandık" dedim.
Yavaşça ayağa doğruldum bu sırada da Todoroki yanıma geldi. Ve bana bu sözleri söyleyip yere bayıldı.
"Sen benim zayıf yanımsın. Senim için sinirleniyor senim için çabalıyorum. Egerki o buz parçası yüzünden beni bıraksaydın buz tarafıma da küser kahraman olmayı bırakırdım." yanağıma bir öpücük kondurdu.
Ben bir şey diyemeden bilinci kapanmıştı zaten bir kaç dakika sonra ben, Iida ve Kacchan da hastaneye kaldırılmıştık. Todoroki'yi gördüğüm de ne diyecektim. Ne diyebilirdim... Iida ve beni taburcu etmişlerdi ama Todoroki ve Kacchan'nın yaraları hala tam olarak iyileşmemişti. Onun yanına gitmeli ve nasıl olduğuna bakmalıydım ama son dedikleri aklımı karıştırmıştı. Gerçi nereye kadar kaçabilirdim ki aynı otobüse biniyor ve aynı okula gidiyorduk. Derin bir iç çektim ve onun yattığı odanın kapısına gittim. Neden mi çünkü kapıdan içeri giremiyordum. Ayaklarım izin vermiyordu. Doktorlar bilincinin açık olduğunu söylemişlerdi. Büyük ihtimalle o da benimle konuşmayı bekliyordu. Yavaşça nefes alıp verdim. Kapıyı tıklattım "Ş-şey içeri gelebilir miyim?" sessizlik vardı, cevap vermemişti. Yavaşça kapıyı araladım ve kafamı geçirip ona baktım. Uyuyordu. Parmak uçlarında yavaşça yanına gittim. Göz altları iyice morarmıştı. Baş ucuna sandalye çekip oturdum. Aklıma son söylediği sözler gelip duruyordu ve istemsizce yüzüm kızarıyordu. Bu normal değildi. Ben her zaman Todoroki’ye hayranlıkla baktım benim için arkadaştan fazlası değildi ama bu son yaşadıklarım aklımı karıştırmıştı. Bütün bu olanlar beni de yormuştu. Gözlerime yavaşça ağırlık çöküyor, göz kapaklarım kapanıyordu...
Bir şey kafamda oynuyordu. Elimi yavaşça kafama attım başkasının eliydi bu. Bekle burası Todoroki’nin odası... Kafamı hızlı bir şekilde kaldırdım ve Todoroki’ye baktım. Uyanmıştı. İstem dışı üstüne atlayıp sarıldım. Tabiki bunu fark ettiğim de çoktan iş işten geçmişti. Geri çekildim öksürdüm "Daha iyi misin?" bana baktı ve kafasını yana eğip gülümsedi "Evet" ahh kalbim... Hiçbir insan bu kadar tatlı olmamalıydı. Ben kafamı kaldırmış bunları düşünürken o elimi tuttu ve yanağına götürdü. "Midoriya" adımı seslenişi ile kafamı aşağı indirdim. Ve hemen diğer eliyle kafamı kendi kafasına çekti ve beni öptü. Gülümseyerek "Seni seviyorum Izuki" nE bu kadar hızlı mı!!! Ş-şaka yapıyor olmalısın. Yüzümün kızardığını hissediyordum. Ellerimi kendime doğru çektim ve yüzümü kapadım. Kısık bir sesle "Lanet olsun" arkam ona dönük olmasına rağmen "Kulaklarını da kapatman lazım" diyerek güldü. Evet, bende onu seviyordum. Yüzümü ona doğru döndüm ve orta parmağım ile yüzük parmağımın arasını açıp ona baktım. Yüzünde bir gülümseme ile cevabımı bekliyordu. Yavaşça yanına yaklaştım ve kulağına "seniseviyorum" dedim. Ve tekrardan yüzünü yüzüme yakınlaştırdı. Gözlerimin içine baktı ve "Yeşilim" deyip öptü.
Kesinlikle bu fic in eski halini okuyanlar Allah. Ben okurken ehegg oldum nasıl düzelteceğimi bilemedim. Attım bir şeyler sonda ama tuttu mu bilmiyorum. Okuyan herkese teşekkür ederim. ❤️🖤💜
