Teneffüs olur olmaz sandalyemden kalktım ve Kacchan beni fark etmeden Todoroki’nin elini tutup bahçeye sürükledim. Nefes nefese kalmıştım. Todoroki sağ elini yüzüme koydu ve minik bir dondurucu gibi beni serinletmeye çalıştı. Güldüm. Bu durumda bile beni güldürebiliyordu. Elini yanağımdan çektim ve "Tabloyu gördün mü?! Iida ve Kacchan'a karşı savaşacağız."Ben kelimelerin nasıl ağzımdan çıktığını bilmeden hızlı hızlı konuşurken o sakin bir şekilde yüzüme bakıyordu. Tamam kendine güveni vardı ama bu kadarda sakin olmamalıydı. En son sinirlendim ve" Niye hiç tepki vermiyorsun!" sesimi yükseltmiştim." Sıkıntı yok, seçimler yapıldı bile. Şuan da onları nasıl yeneceğizimizi düşünmemiz lazım asıl" dedi ve duraksadı. Yüzümü inceliyordu. "Korktun mu?" tabiki de korkmuştum. Bana şu zamanıma kadar yapmadığını bırakmamıştı. Kim bilir şimdi ne olacaktı. Kafamı aşağı yukarı salladım ve ona baktım. "Korkma, yanında ben olacağım" ne dediğini duymamıştım. Kelimeleri ağzında yuvarlayarak konuşmuştu. "Ne dediğini duyamadım." yanakları hafif pembe olmuştu. Hemen öksürdü ve "Y-yok bur şey. Biz yeneriz" dedi...
Yarın Kacchan ve Iida ile savaşacaktık. Çoktan Todoroki ile konuşup ne yapacağımızı planlanmıştık geriye sadece planın işe yaramasını ümit ediyorduk. Daha çok ben ediyordum.
~Savaşlar Başlar~
Evet iki takımda karşı karşıyaydı. Kacchan ellerine hakim olmaya çalışırken "Sizi yeneceğim yarı melez ve sen piç gününü göreceksin" her zamanki gibi havasındaydı. Iida gözlüğünü düzeltti ve parmağıyla beni göstererek "Elimden geleni ardına koymayacam" dedi. Butunbu sözler benim daha da gerilmeme sebep olurken Todoroki elimi tuttu. Ardından Aizawa sensei "Hadi o zaman başlayalım" demesiyle bir anda.
' ÜÇ - İKİ - BİR'
Yeniden yazarken nedense Todoroki’yi Allah gibi yazdığımı fark ettim. Alskdjwjndkaq tapılası insan ya. Okuduğunuz için teşekkür ederim💜🖤❤️😁
