"Ne? Ne oldu Mana neden özür diledin benden?" sessiz bir şekilde yere bakıyordu. "Ş-şey ben tehdit edildim.." "Kim-" bana bakıp gülümsemişti "Sizin Villian dediğiniz kişiler tarafından. Aslında tam adım Mana Anima. Şöyleki bende topluluk önünde Villian olarak görünüyorum. Annemi öldürdüm" nefesi kesilmişti. Daha çok küçüktü ve kendine Villian mı diyordu? "Annemi öldürdükten sonra babam bana dayanamadı. Her bana baktığında ya da bakmak zorunda kaldığında yaratık dedi. Zaten kısa bir süre sonra da beni terk etti" neden bana bunları anlatıyordu ki? Öylesine hiçbir şey düşünmeden, umursamadan konuşmaya devam etti. "Sonra sokak köşelerinde yaşamaya başladım ama tam o sırada bir kaç kişi beni (Villianlar) buldu ve bana kalacak yer, yiyecek bir şeyler verebileceklerini söylediler; tabi bir şartla. Titriyordu. Konuşmak için kendini zorluyordu "Üzerimde deneyler yapmaya başladılar" ağlıyordu. Mana'nın önüne geçtim ve o'na sarıldım. "Tamam bir şey yok. Daha fazla anlatma, ben buradayım. Seni bizim eve götüreceğim" Mana'yi kucağıma aldım ve etrafıma bakındım. Kimse yoktu. "Ş-şey Onii-chan" titremişti "B-ben yaşayacak mıyım?" "Mana sen neden bahse-" etrafımız sisle kaplanmıştı.
Bu Villian'dı. "Ö-zür dilerim öz-zür d-ilerim" kafasını omzuma yasladım "Tamam tamam bir şey yok" sis daha da fazla yoğunlaşmadan önce gitmemiz lazımdı. Koşmaya başladım.
Bir kere de kısa bölüm yapıyım dedim akfmwnflwmflwkf herkesten özür dilerim çok geç sürdü onda da minnacık bir şey attım ama olsun hiç yoktan iyidir. Böyle teselli olalım. Devamını elimden geldiğince hızlı yazıp atmaya çalışacağım. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
