🎵 အေနေဝးလို႔ေသြးေအးသြားတယ္လို႔ ထင္လိမ့္မယ္🎵
🎵တကယ္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးေမ့ခဲ့ရတယ္ 🎵
🎵ျပန္လည္ၿပီးလွည့္မၾကည့္ရဲတဲ့ 🎵
🎵တစ္ခ်ိန္က တို႔အတိတ္မွာ....🎵
" Hello P'Arthit "
" ......... "
" Hello "
" ........"
ဟက္တက္ကြဲရာ ဖုန္း screen ေပၚမွာ ေပၚေနခဲ့တဲ့ 0062.....
သူ႔အတြက္ သီးသန္႔ Ringtone " စာ "
အသံၾကားကတည္းက ဘယ္သူေခၚမွန္းသိရဲ႕....
မေန႔ကလည္း အိပ္မက္မက္ထားေတာ့
သူမ်ား က်ေနာ႔အိပ္မက္အေၾကာင္းသိလို႔
ဖုန္းေခၚလာေလသလား............
မေန႔က သူေရာက္လာခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္အပ်က္က က်ေနာ႔ရဲ႕ ေဆာင္းအိပ္မက္ေလးဆိုေတာ့.......
အခု သူ ဖုန္းေခၚတာေတာ့ တကယ္ဟုတ္မွာပါေနာ္.......
ေပ်ာ္ရမလား ငိုရမလား မေဝခြဲနိုင္....
ခုခ်ိန္စိတ္ထဲမွာ သူ႔အသံပဲ ၾကားခ်င္စိတ္ကႀကီးစိုးေနေလေတာ့......
အသာအယာ ဖုန္းရဲ႕ အစိမ္းေရာင္ခလုတ္ဆီ ပြတ္ဆြဲရင္း
နားဆီကပ္ဆြဲမိတဲ့ဖုန္းကို နွလံုးသားနဲ႔ နားေထာင္ျဖစ္............
" Hello P'Arthit "
သူဟာ အရင္လို Oon လို႔ေတာင္ မေခၚေလေတာ့.....
ထူးခ်င္ပါရဲ႕ အသံက မထြက္ .......
" Hello ၾကားရဲ႕လား P' "
" Who is it? "
what the....... ဘာလို႔အဲ့လိုျပန္ေမးလိုက္မိပါလိမ့္ .....
ဒီလိုမဟုတ္ဖူးေလ က်ေနာ႔စိတ္ထဲက တကယ္ေျပာခ်င္တာက အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလ ......
' လြမ္းေနတာ လြမ္းေနခဲ့တာ ' လို႔ ေျပာရမွာေလ
" ဟင္ P' က်ေနာ္ေလ က်ေနာ႔အသံၾကားရလား "
" Who? Why do you call me? "
ေသလိုက္ပါေတာ့ Arthit ရာ
အဲ့လိုေျပာရင္ ဟိုက မင္းကို ျပန္ေျဖမလားအရူးရ
" က်ေနာ္သိပါၿပီ P က်ေနာ႔ကို ခုထိစကားေျပာခ်င္စိတ္္ရွိေသးဘူးပဲကို က်ေနာ္နားလည္ၿပီမို႔ မဆက္ေတာ့ပါဘူး "
တီ ခနဲ က်သြားတဲ့ ဖုန္းသံေနာက္မွာ
မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ စကားလံုးေတြဟာ
အလံုးအရင္းနဲ႔ကို ျပည့္သိပ္လို႔....
က်သြားတဲ့ ဖုန္းကို နားနားကေန မခြာေသးပဲ
သူမၾကားမွန္းသိရက္နဲ႔ ေျပာေနမိတာက .....
" ငါေပ်ာ္တယ္ မင္းအသံၾကားရလို႔ ေပ်ာ္တယ္
ငါလြမ္းတယ္ မင္းအသံၾကားရရင္ပိုလြမ္းတယ္ "
မငိုမိေအာင္ မ်က္လံုးကိုစံုမိွတ္ခ်
ထိန္းထားရင္း မိုးသံၾကားတယ္..
ဟုတ္တယ္ မိုး႐ြာတယ္....
က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုး မိုးေရစိုရႊဲလို႔......
ၿပီးေတာ့ တံခါးေခါက္သံၾကားတယ္
.
.
.
.
.
.
.
" ငယ္ေလး အိမ္ေရွ႕မွာ မင္းတပည့္ေတြေရာက္ေနၿပီ စာသင္ဖို႔ေခၚထားၿပီး အိပ္ေနရသလား
အိပ္ယာထေတာ့ ငပ်င္းေကာင္ေလး "
က်ေနာ့္ေမြးခ်င္းရဲ႕ အသံ....
ပိတ္ခ်ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့
က်ေနာ္ဟာ ခုထိ အိပ္ခန္းထဲမွာရွိတုန္းပါ..
အျပင္က မိုးသံေတြၾကားတယ္.....
မိုးကေတာ့ တကယ္႐ြာေနတယ္
ဒါေပမဲ့ သူေခၚဆိုခဲ့တဲ့ ဖုန္းေလးကေတာ့ တကယ္မဟုတ္ခဲ့ဘူး
စာၾကည့္စားပြဲေပၚက ဖုန္းကေတာ့ ေခၚသူမဲ့...
Notification alarm မီးေလးေတာင္ လင္းမေနခဲ့..............
ေဆာင္းအိပ္မက္ေလးရယ္
ၿပီးဆံုးပါေတာ့လား...........
YOU ARE READING
Memory ( Completed )
Non-Fiction- Roleplayer ဘ၀ - ဒီ memory ေလးက သူ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္အေပးနိုင္ဆံုး လက္ေဆာင္ပါ - ဖတ္ရႈေပးၾကတဲ့သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ - ျဖစ္နိုင္ရင္ ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးရဲ႕
