Thita | Omegaverse¹ ✔

0.7

0.7
Min Yoongi, çok tehlikeliydi...

İyi okumalar💜

~

FLASBACK

"Jimin-ah!" Küçük Jimin başını oynadığı arabadan kaldırarak kendisine seslenen Yoongi'ye baktı.

"Yoongi-ah!" Yüzünde gözleri görünmeyecek derecede büyük bir gülümseme oluşmuştu.

"Seni çok özledim~" Yoongi Jimin'in yanağına bir öpücük kondurdu. Jimin ise kırkırdayarak karşılık vermişti.

"Bende Yoongi~"

"Hepsini dövdüm."

"Yoongi! Sana gerek yok dememiş miydim?! Boşversene onları sen!"

"Sen öyle deyince boşveremiyorum ben işte. Hem, kim benim gelecekteki karıma böyle davranabilir?! Hem de ilaç kullanmaya mecbur olduğunu bildikleri halde!"

"Ne karısı be?! Kocan olacağım ben senin!"

"Kusura bakma da sen bu güzellikle ancak karım olabilirsin." Dudaklarımı büzdü Jimin. Cümledeki ufak ayrıntı kalbini kırmıştı.

"Ancak mı...?" Jimin'e yaklaştı. Aralarında birkaç santimlik bir boşluk vardı. Aynı boyda oldukları için Yoongi eğilme gereği duymamıştı.

"Hey, üzülme güzelim. Sadece bir an öyle çıktı ağzımdan." Aradaki küçük mesafeyi de kapatarak küçüğün dudağına bir öpücük kondurdu hafifçe. "Sen benim her şeyimsin."

"Jimin!" Yüzünü buruşturarak homurdandı Jimin. Eğer en güzel kısmından önce uyandırmış olsaydı, karşısındakinin Jungkook olmasını umursamazdı kesinlikle.

"Ne var lanet olası?!" Dedi sinirle doğrulurken. Nefret ediyordu sabahın köründe uyanmaktan. Jungkook'a döndü-

BU JUNGKOOK DEĞİLDİ!

"S-sen!" Diyerek yatakta geriye kaydı.

YATAK?!

"Sakin ol...neden bu kadar tepki gösterdin ki?" Jimin'in bakışları beyaz olanın şişmiş dudaklarına kaymıştı.

ŞİŞMİŞ Mİ?!

"Öyle öcü görmüş gibi bakma. Ayrıca senin de dudakların şiş, ben bir şey diyor muyum?" Küçük olanın gözleri büyürken eli kendi dudaklarına gitmişti.

"Ne yaptın bana dün gece sen? Neden seninle aynı yataktayım ben hem?!" Yoongi gözlerini devirdi.

"Jimin dün gece gök gürültüsü yüzünden seninle uyumuştum ya. Aslında başka şeyler de yapmış olabiliriz ama çok da abartmadık yani-" Jimin'in aklına gece yaşadıkları anlar yavaş yavaş gelirken sözünü kesti büyük olanın.

"Tamam, sus! Duymak istemiyorum!" Komodinin yanındaki saate baktıktan sonra hızla ayağa kalktı ancak bir an gözlerinin kararmasıyla yatağa geri oturmuştu.

"İyi misin?" Başını tutuyordu elleriyle Jimin. Başı birden çok ağrımaya başlamıştı.

Kızgınlık dönemi yaklaşıyordu kesin...

"Jimin-ah, istersen bugün okula gitmeyelim? Hem, sen de dinlenirsin. Bir günden bir şey olmaz." Jimin onayladı. "Hadi gel, biraz daha uyuyalım." Diyerek Jimin'i yanına yatırdı ve yorganı üzerlerine örttü.