Thita | Omegaverse¹ ✔

1.3

1.3
"Thita'ya ihtiyacımız var."

~

"Kate, orada ne var?" Jimin merakla karşıdaki tepeyi gösterdi. "Oldukça karanlık ve tehlikeli gözüküyor."

"Sakın Jimin! Bir daha oradan bahsetme ve merak edip de oraya gitmeye kalkma. Anladın mı beni?!"

"İyi de neden?"

"Sadece buraya gel. Bu konudan da sakın çocuklara bahsetme. Onların da başı belaya girmemeli."

"Kate ne diyorsun sen? Anlamıyorum, az açık ol!"

"Seni arıyorlar Jimin. O lanet yaratıklar seni arıyorlar ve eğer senin kimliğini açığa çıkarırlarsa hiç şansın kalmaz."

"Peki onlar kim?"

"Bu konuda konuşmak istemiyorum. Onlardan bahsetmek bile benim kötü hissetmeme neden oluyor. Sadece şunu bilmeni istiyorum, feromonlarını her yerde yayamazsın. Kokun er ya da geç onların dikkatini çekecektir. Lütfen iyiliğiniz için bu konuştuklarımız aramızda kalsın."

"Tamam, merak etme." Kate'e veda edip ormanda yürüdü toprak kokusunu içine çekerek. Aniden kolunun tutulup çekilmesiyle bir çığlık kaçmıştı ağzından. "Y-yoongi! Korkuttun beni! Ne diye böyle bir şey yapıyorsun ki?!"

"Kate ile ne konuştunuz?" Yoongi onu umursamadan konuştu.

"Hiçbir şey! Hiçbir şey konuşmadık!"

"Neden telaş yaptın?"

"Ne telaşı-"

"Jimin."

"Başınızın belaya girmesini istemiyorum Yoongi. Lütfen ısrar etme. Sana ordaki tepeyi söyleme-Lanet olsun..."

"Tepe? Şu karşıdakini mi diyorsun?" İstemeyerek de olsa başını sallamıştı küçük olan. "Gidip çocuklara sormaya dersin?"

"Tanrım, Yoongi delirdin mi sen?! Asla böyle bir şey yapmayacaksın! Sakın!"

"Hadi ama Jimin, sen de merak etmiyor musun? Bizden önemli bir şey saklıyor olmalılar."

"Bunu bizim iyiliğimiz için yapıyorlar ama."

"Ben çocuklara anlatacağım. Geliyor musun?"

Jimin sıkıntıyla ofladı.

Umarım bunu Kate öğrenmezdi...

~

"Bunu yaptığımıza hala inanamıyorum...Ya yakalanırsak ve kötü bir şey olursa?"

"Tanrım, asıl sen böyle konuştukça kötü bir şey olacak!"

"Jungkook haklı Jimin-ah, fazla endişeleniyorsun. Ayrıca hepimiz oldukça güçlüyüz. Kendimizi koruyabiliriz."

"Haklısın hyung da ne bileyim korkmadan edemiyorum." Elinde hissettiği sıcaklıkla Yoongi'ye döndü.

Gülümsedi büyük olan. "Yanında ben varken kimse sana bir şey yapamaz, güzelim." Gözleri kısılana dek gülümsemişti sevgilisinin bu dediği üzerine.

~

"Tanrım, korkunç!" Seokjin dehşetle yerdeki cesetlere bakarken konuştu.

Uzun bir yürüyüşün ardından sonunda dağın tepesine varabilmişlerdi.