My dad is Niall Horan✔

/1/

p.o.v Skyler

'oke, jullie huiswerk is paragraaf 2. Dan kunnen jullie nu gaan' zegt de juf.

Iedereen pakt zijn spullen en loopt de klas uit. Ik probeer het zo rustig mogelijk te doen zodat de meeste kinderen het schoolgebouw al zullen verlaten. Ik weet toch wel dat ze me zullen opwachten maar misschien heb ik vandaag een keer geluk.

'ga jij ook Skyler? Ik wil het lokaal afsluiten'. Ik knik en loop het lokaal uit. 'ik zie je morgen weer' zegt de juf voordat ze naar de lerarenkamer loopt.

Met lood in mijn schoenen loop ik verder naar de uitgang toe. Ik weet dat ze er zullen staan, net zoals elke andere schooldag. Ze zullen me toch niet met rust laten, en ik weet niet waarom. Wat heb ik ooit verkeerd gedaan? Ik zit pas in het 2de leerjaar dus ik zit hier nog niet zo lang op school.

Via de trappen ga ik naar de begane grond van de school richting de uitgang. Zodra ik de buitendeur van school open duw zie ik ze al met zijn 4e bij de poort staan. De 4 kinderen die me op een of andere manier altijd moeten hebben. Ik weet dat ik door die poort moet dus ik kan ze toch niet ontlopen. Dan kan ik het net zo goed zo snel mogelijk laten gebeuren.

Met gebogen hoofd loop ik naar de poort toe. Zodra ik dan door de poort wil lopen wordt ik aan mijn rugzak terug getrokken.

'je dacht toch niet zomaar naar huis te kunnen zonder verteld te worden waarom je leven er zo uitziet' vraagt Dave, de hoofd pester. 'n-nee'. Ik voel een trap in mijn knieholte waardoor ik onderuit zak.

'hoe zielig je bent is aan alles te zien. Denken dat je vader wereldberoemd is terwijl hij waarschijnlijk gewoon geen geld heeft maar je het niet durft toe te geven. Ik heb die rijke vader van je anders nog nooit gezien bij ouder kind dingen.

Net zoals die moeder van je. Oo wacht, daarvan weten we niet eens waar die is. Dus of die rijk is zullen we niet te weten komen. Ik zou ook vermist willen raken als ik zo'n kind zoals jij zou krijgen' grinnikt Dave.

Ik vind het alles behalve grappig maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen. Dan zullen ze me pijn doen. Deze woorden doen al pijn, maar hun slagen doen nog meer pijn. Ze hebben gelijk. Papa werkt alleen maar en heeft nooit tijd voor mij. En mama is weg. Niemand weet waar ze is. Al 11 jaar lang is ze nu vermist.

Vaak wens ik dat ze terug komt. Misschien geeft ze me wel wat aandacht. Dat zou ik geweldig vinden. Op dit moment moet ik veel dingen zelf doen waardoor ik vaak maar naar Louis, een goede vriend van papa, ga.

Daarbij is Freddie, Louis zijn zoon, daar vaak en ik kan het goed met hem vinden. Freddie en ik zijn al een keer op een date geweest maar ik heb niet echt het idee dat papa achter het idee staat dat de zoon van zijn beste vriend gaat daten met zijn dochter. Jammer voor hem dan.

Freddie is gewoon een super lieve jongen en de enige vriend die ik nog heb. Hij is 2 jaar ouder dan dat ik ben maar dat leeftijdsverschil maakt voor mij niet zo veel uit.

'je bent zo hopeloos en arm dat je gewoon moet liegen over wie je ouders zijn. Waarschijnlijk heb je geen vrienden en zal dat altijd zo blijven. Kijk naar je. Je hoeft niet te verwachten dat iemand je ooit aardig gaat vinden hoor' wordt er nog gezegd voordat ze me wegduwen en ik snel weg ren.

Papa weet niet dat dit gebeurt, maar waarschijnlijk boeit het hem ook niet. Waarom zou het hem boeien als het hem niet eens boeit dat hij een dochter heeft? Hij is er nooit voor mij dus ik verwacht niet dat hij naar mijn verhaal wil luisteren.

Ik loop door naar Louis zijn huis. Daar aangekomen wordt er al snel opengedaan. 'hee Sky, kom binnen' zegt Louis. Ik loop het huis in, hang mijn jas weg en zet mijn tas erbij. In de woonkamer zie ik Freddie op zijn telefoon zitten. 'hee Freddie, hoe is ie?'.

Hij schrikt op van zijn telefoon en glimlacht naar me. 'hee Sky'. Hij staat op van de bank en geeft me een stevige knuffel. Ik voel me zo fijn zodra hij me een knuffel geeft. 'hoe gaat die bij jou' vraagt hij. Freddie is ook altijd bezorgd om me wat ik zo schattig aan hem vind. Hij is echt een hele lieve gevoelige jongen. Niet zo'n badboy jongen.

'ging wel goed' antwoord ik. 'mooi zo'. Ik praat veel met Freddie. Ik vind het veel leuker om na school hier naartoe te gaan omdat ik thuis toch niks te doen heb. Hier heb ik tenminste Louis en Freddie waar ik mee kan praten.

Rond half 6 word ik door papa gebeld dat ik naar huis moet komen om te eten. Ik neem van iedereen afscheid en loop zo naar huis. Thuis aangekomen staat het eten al op tafel. 'we moeten even snel eten want ik moet zo weer verder werken' zegt papa die al aan tafel zit en opschept voor ons beide. In stilte eten we ons eten op.

Zodra het op is duurt het niet lang voordat papa weer de deur uit is. Ik haat hem. Waarom kan hij niet 1 avond bij mij zijn? Ik ben zijn kind en wil ook gewoon een avond met hem doorbrengen en kletsen over hoe het gaat.

Hij is nooit geïnteresseerd in wat ik te zeggen heb dus voortaan vertel ik hem niet eens meer over hoe het gaat op school ofzo. Hij luistert toch maar half naar me want hij is alleen maar bezig met zijn werk en andere meiden gelukkig maken.

Waarom kan hij niet eerst zijn eigen meisje gelukkig maken? Ben ik dan echt zo nutteloos in zijn ogen? Ik pak op mijn kamer wat slaapspullen in en vertrek dan weer terug naar Louis. Ik ben eigenlijk bijna de hele dag bij Louis. Thuis is er toch niks te beleven.

Daar aangekomen maak ik mijn bed op in Freddie zijn kamer en loop dan weer terug naar beneden. Papa vind het niet oke dat ik de heletijd naar Louis ga en dan bij Freddie op de kamer slaap, maar Louis trekt zich er vrij weinig van aan. Hij is het met me eens dat papa me eerst beter moet verzorgen voordat hij wat over me te zeggen heeft.

Gelukkig kan ik het goed met Louis en Freddie vinden. Anders was ik naar Harry gegaan wat ook gezellig is maar die woont wat verder weg. 'jullie 2 gaan dadelijk wel naar bed he. Het is morgen weer gewoon school' zegt Louis. 'ja, nog even mijn drinken op drinken' antwoord Freddie.

Ook ik drink mijn glas leeg en loop dan samen met Freddie naar boven. Ik pak mijn spullen, kleed me in de badkamer om en ga zo terug in bed liggen. 'lekker slapen Sky. Ik houd van je'. 'sleep well Freddie. En je weet dat ik veel van je houd'. Niet lang daarna val ik in slaap.

:het eerste hoofstuk. Ik ga mijn best doen veel te uploaden maar het kan zijn dat ik het soms vergeet: