My dad is Niall Horan✔

/13/

p.o.v Skyler

*1 maand later*

Ik til de laatste koffer naar beneden die papa op zijn beurt weer in de aanhanger plaatst. Vandaag gaat het eindelijk gebeuren, we gaan op tour. Ik ga gewoon op tour met mijn vrienden. Papa is ook helemaal enthousiast want hij hoopt mama te gaan vinden. Ik ook wel maar ik ga niet te veel hopen. Ik haat valse hoop.

Waarom zou ze 11 jaar lang niks van zich laten horen en dan ineens opduiken bij papa zijn concert? Ik vind het lief en goed bedacht van papa maar het is echt niet redelijk. 'Skyler kom je? We moeten gaan' roept papa van buiten af.

Ik pak snel nog mijn rugzak en sluit dan de deur. Snel loop ik naar de auto waar ik in ga zitten. Omdat de tourbus al in Amerika is gaan we met de auto naar het vliegveld toe. Louis en Freddie zitten beide al in de auto en begroeten ons vrolijk. Ik denk dat iedereen wel zin heeft in de tour. Ik iniedergeval ook.

Freddie geeft me een knuffel en zo rijden we weer verder. 'heb je zin in de tour' vraagt hij. 'natuurlijk, samen met jou en David allemaal plaatsen bezoeken. Als papa maar niet de heletijd gaat proberen om David en mij te koppelen'.

'hoezo, jullie zijn super schattig samen. Ik ship jullie al vanaf het begin' glimlacht Freddie. 'na aanleiding van dat wil ik je ook vertellen dat ik heb besloten dat jij en David samen gaan slapen in het tweepersoonsbed' zegt hij grijnzend. Ik haat hem. Ik haat hem zo erg. 'dat meen je niet' zucht ik. 'toch wel' grijnst hij.

Ik sta op het punt hem aan te vallen als de deur open vliegt en David de auto in komt. 'hee kiddos, eindelijk gaat het gebeuren' zegt hij vrolijk. 'jaa, heb je het nieuws al gehoord?'. Hij kijkt me vragend aan. 'Freddie heeft besloten dat wij samen in een bed moeten gaan liggen in een hotel' zucht ik. Ik kijk hem aan en zie een kleine glimlach op zijn gezicht.

'zonder ons te vragen' zegt David net ietste sarcastisch naar mijn zin. Het zal wel aan mij liggen. 'hebben jullie de planning ook anders ga ik hem nu voorlezen?' vraag ik aan beide jongens. 'jaa, die hebben we opgestuurd gekregen'. En zo begint de reis naar het vliegveld.

Bij het vliegveld aangekomen stappen we in het vliegtuig waar we op onze plekken zitten. Ik zit tussen de jongens in met de reden dat als het vliegtuig neerstort ze me beide kunnen knuffelen. Ik verbaas me steeds meer over deze rare jongens. David is trouwens super bang voor vliegtuigen dus hij zit als een trillend rietje naast me zich groot te houden terwijl Freddie naast me helemaal stuk ligt door David.

Ik vind het echt zielig, wetend dat dit niet de enige keer wordt dat we gaan vliegen. Ik pak David zijn hand vast en probeer hem wat gerust te stellen. Het enige wat hij doet is hoog ademen en veel trillen. 'het komt goed David, we storten niet neer'.

Hij haalt het leuninkje tussen ons uit en komt helemaal tegen mij aanhangen. Het enige wat ik kan doen is glimlachen omdat hij zo schattig is. Hij mag wel vaker bang zijn als hij dan altijd zo schattig is.

'is Davidje een beetje bang' plaagt Freddie hem weer. Klootzak dat hij soms is. David kijk hem vernietigend aan en kruipt nog wat dichter naar mij toe. Het vliegtuig is nog niet eens opgestegen, moet je nagaan. Ik voel wel medelijden voor hem. Maar hij heeft hier zelf mee ingestemd. De lichtjes voor de riemen gaan aan en een uur later zitten we in de lucht op weg naar Amerika.

David ligt tegen me aan te slapen wat ik echt te schattig vind. Papa blijkbaar ook want hij heeft er al 20 foto's van gemaakt. Tijdens de vliegrit kijk ik een film, luister wat muziek en val in slaap.

Zodra ik wakker wordt gemaakt wordt me ook verteld mijn riem om te doen. Ook David wordt wakker en zo begint de landing. Het duurt niet lang voordat we weer met 2 voeten op de grond staan en David zijn nachtmerrie ook weer voorbij is.

Blij vliegt hij in mijn armen terwijl hij herhaalt dat we het hebben gehaald. Weirdo. Lachend zet hij mij weer terug op de grond en loop met de rest mee om de koffers op te gaan halen. David komt ook snel aanrennen en zo lopen we als een soort 3 musketiers naar onze koffers toe.

Na dat we allemaal onze koffers hebben opgehaald lopen we naar de tourbus die al op de parkeerplaats staat. In de bus begroeten we allemaal de chauffeur maar daarna rennen Freddie, David en ik naar onze eigen ruimte in de tourbus. Het achterste gedeelte is onze zitplaats waar we met zijn 3e kunnen gaan zitten.

'wat gaan we hier allemaal doen' vraagt Freddie zodra we alle 3 zitten. 'naar het Vrijheidsbeeld' zegt David gelijk. 'naar coole pretparken' antwoord ik. 'oke, we hebben dus al ideeën. Willen jullie in te tourbus ook samen slapen of alleen in de hotels' vraagt Freddie grijnzend. Ik haat hem, echt heel erg.

Ik zie David kort naar me glimlach maar zich dan weer tot Freddie richten. 'nou voor mij zijn de hotels genoeg'. David zegt iets wat lijkt op voor mij ook en kijkt dan verder naar de tv. Slecht humeur door het vliegtuig.

'waar gaan we nu eigenlijk naartoe' vraagt David ineens. 'we gaan nu naar het hotel, papa en Louis gaan de zaal inspecteren en wij mogen kiezen wat we gaan doen' antwoord ik. 'we zijn in New York Sky, denk je echt dat ik met mijn vader en die van jou naar een zaal ga of in een hotel ga zitten. Wij gaan New York verkennen' zegt Freddie springend.

'we moeten wel met een bodyguard want het is gevaarlijk en bla bla bla en hij houd van me' meldt ik nog. De jongens liggen gelijk in een deuk. De hele fandom van papa en Louis weten ook van ons af dus we kunnen wat moeilijk over straat want dan worden we zeer waarschijnlijk herkend. Niet al de fans vinden ons aardig.

Tijdens de rit naar het hotel praten we veel en kijk ook nog wat tv.