My dad is Niall Horan✔

Epiloog

P.o.v Skyler

De volgende ochtend zit ik samen met papa en mama aan een ontbijttafel. Mama wil gaan vertelen wat er is gebeurt in de jaren dat ze weg was. Daar hebben we wel recht op ja. Terwijl ik een hap neem van mijn broodje kijk ik afwachtend naar mama toe.

'oke, ik zal vertellen wat ik de afgelopen 11 jaar heb gedaan' zucht mama na een tijdje.

'toen Skyler 2 was en ik een keer boodschappen ging doen werd ik bewusteloos geslagen door een onbekende man. Ik kende hem niet ofzo. Ik werd wakker in een vliegtuig die blijkbaar naar Australië ging. Daar aangekomen hebben ze me opgesloten, vooral mishandeld en me gebruikt voor geld te winnen. Toen ik te oud werd hebben ze me op straat gezet wetend dat ik niet terug naar huis kon zonder geld.

Dus ik heb laatst een baantje gevonden op de hoop ooit genoeg geld te hebben om terug naar huis te kunnen' vat mama kort samen. Ze is gewoon ontvoerd? Papa kijkt haar geschrokken aan. 'wow' mompelt hij.

'maar ik heb er niks aan overgehouden en ik ben er helemaal overheen dus voor mij is het verleden tijd. Alleen gemiste tijd met jullie'. 'wij ook met jou' antwoord papa. 'vertel eens wat over jullie. Natuurlijk ken ik jullie wel maar het zal toch anders zijn'.

Papa kijkt mij aan als teken dat ik mag beginnen. Wat een eer ook weer. 'nou ik ben dus Skyler Horan. Mijn hobby's zijn voetballen en zingen. Mijn beste vriend is Freddie, het zoontje van Louis en mijn vriendje is David, dat blije kind aan die tafel daar. Verder is er niet veel bijzonders te vertellen'. Mama kijkt me met een glimlach aan.

'voetbal je al lang' vraagt ze. 'nee. Ik ging vaak met Freddie mee maar toen zat ik niet officieel in het team' leg ik uit. 'en hoe gaat het thuis' vraagt mama. Gelijk kijkt papa me wat geschrokken aan. We weten beide heel goed hoe het thuis is gegaan.

'niet zo heel goed' zeg ik wat zacht. Toch heeft ze het gehoord. 'hoezo niet' vraagt mama. 'ik ben een tiener en was het vaak niet eens met papa en we hadden veel ruzie. Daarbij was ik bijna altijd bij Louis dus we zagen elkaar niet heel vaak' leg ik uit. 'en nu? Is het veranderd door de tour?'. 'we hebben het voor de tour opgelost en nu is het goed'.

Na nog wat te hebben gepraat en alles staan we buiten het hotel. We moeten weer gewoon verder. Iedereen stapt de tourbus in en zo begint hij weer te rijden. 'waar gaan we nu naartoe' vraag ik aan papa. 'we gaan naar de kustlijn. Een dagje vrij om te vieren dat je moeder weer terug is' glimlacht papa.

Tijdens de rit praat ik veel met Freddie en David maar ook nog wat met mama om haar beter te leren kennen. Ik zal haar toch nu veel zien dus beter dat ik haar even leer kennen dan dat het heel ongemakkelijk blijft tussen ons.

Tijdens de rit voel ik iniedergeval de afstand die eerst tussen ons zat steeds kleiner worden. Papa kijkt vooral toe hoe dat ik contact maak met mama. 'zullen we nog een spelletje spelen want het duurt nog even voordat we er zijn?'.

Iedereen stemt in dus het duurt niet lang voordat we met zijn alle een spelletje aan het doen zijn. Na veel te lang rijden komen we aan bij de kust van Australië. Allemaal stappen we uit de bus.

Freddie David en ik rennen met zijn 3e verder waardoor langzaam de zee in zicht komt. 'wow'. David kijkt bewonderend naar de zee voor hem. 'mooi toch' glimlach ik. Ook de rest komt aanlopen en zo lopen we met zijn alle wat verder. 'kom, we moeten echt een foto maken op deze rots' zegt papa enthousiast. Hij trekt mama en mij mee naar een rots die uitkijkt over de zee. We poseren en zo maakt Louis een foto van ons.

Hier sta ik dan, in Australië met een vader EN moeder. Het is lang geleden dat ik dat heb kunnen zeggen dat ik met hun samen ergens was. Maar toch is het nu werkelijkheid. Het moment is nog beter omdat ook mijn allerbeste vriend en vriendje erbij zijn. Zonder hun zou deze tour echt niks zijn.

Hoe ik aan het begin dacht dat ik echt een stomme jeugd zou hebben door papa en mama die weg waren is dat nu helemaal veranderd. Ik heb 2 ouders die er voor me zijn en mensen die echt om me geven. Het hopen heeft dus gewerkt. Uiteindelijk heb ik een liefdevol gezin gekregen.

(Ik weet het, een kort boek, maar ik kon niks meer bedenken. In mijn hoofd ging dit een veel leuker boek worden dan dat het is geworden. Ik dacht ik bespaar jullie dat er nog allemaal saaie dingen achteraan komen dus ik stop het hier gewoon bij. Hopelijk is het toch leuk geweest ondanks dat het kort was)

(Nu komt een verhaal over alleen Harry)