My dad is Niall Horan✔

/9/

p.o.v Skyler

Samen staan we op en lopen het huis weer terug in. 'daar zit hij' zeg ik na een tijdje. Samen lopen we naar de bank waar David wat droevig op zit. Zodra we voor hem staan kijkt hij verbaast op. Ik geef Freddie een klein duwtje die mij weer boos aankijkt.

'wat is er' vraagt David. 'Freddie wil heel graag zijn excuses aanbieden voor zijn gedrag van net'. David kijkt hem wat vragend. 'sorry dat ik zo boos tegen je deed zonder reden' zegt Freddie dan toch. Bij David ontstaat een glimlach op zijn gezicht. 'sorry dat ik weg was gegaan. Ik had er niet goed over nagedacht'.

De jongens geven elkaar weer een knuffel. Ik ben blij dat het is opgelost. Hun vriendschap is gewoon te lief om door zo'n foutje stuk te lopen. 'nou, gaan we nog naar huis of niet' vraag ik na 5 minuten zodra Freddie nog niet afscheid heeft genomen. 'oo jaa. Wij gaan naar huis want ik wil papa niet te ongerust maken'.

Beide geven we David nog een knuffel en vertrekken dan naar huis. Dit keer gelukkig geen omweg.

Thuis aangekomen merk ik al gelijk dat Louis nog wakker is. Dat had ik eigenlijk ook wel verwacht. Samen met Freddie loop ik het huis binnen waar Louis op de bank ligt. 'hee kids, hoe was het' vraagt hij zodra hij ons ziet. 'goed toch' zeg ik kijkend naar Freddie. 'jaa' zegt hij met een glimlach die zo nep als iets is.

'goed geprobeerd. Wat is er gebeurd?' vraagt Louis. Sukkel dat Freddie ook is. 'niks hoor'. 'als jullie blijven liegen is het over met de feestjes of andere gezellige dingen. De waarheid, nu meteen'. 'er was een klein misverstandje en toen was Sky alleen, toen kwam er een jongen en die heeft Skyler bier laten drinken' verteld Freddie.

'ik stuur jullie op pad met een regel, blijf bij elkaar en zelfs daar luisteren jullie niet naar. Zo moeilijk is het toch niet?'. 'ik moest naar de wc en daar hoeft ze niet bij te zijn. Ik kan er niks aan doen dat ik even moet plassen en David haar alleen laat. Je hoeft niet boos te worden op mij want ik kon niet veel anders'.

'ik leg de schuld ook niet alleen bij jou. Ik wil gewoon niet dat deze dingen gebeuren, en dat weten jullie. Ik geef om jullie beiden en het doet mij ook pijn als ik hoor dat jongens aan je zitten Skyler. En ik weet dat het jou ook indirect pijn doet Freddie. Ik wil gewoon niet dat jullie pijn hebben' legt Louis uit. Hij is toch geweldig? 'het is ook niet erg'.

Samen met Freddie ga ik op de bank zitten en kijken we naar de tv. Om half 12 gaan we beide naar bed omdat het morgen nog gewoon school is. Helaas wel. 'lekker slapen Sky' zegt Freddie nog voordat hij het licht uit doet. Niet lang daarna val ik in slaap.

De volgende dag sta ik na school al weer bij papa voor de deur. Louis zei dat ik echt even bij hem langs moest. Dus nu sta ik hier voor de deur. Ik klop aan en voel toch wel wat zenuwen door mijn lichaam gaan.

Wat als hij nu boos op me is? Of wat als hij van gister af weet? Dan is hij niet alleen boos op mij, dat weet ik zeker.

Ik hoor de deur open gaan en voetstappen komen dichter bij de deur. Ik hoop dat het helpt om gewoon zonder ruzie met papa te praten. Dat is me al een hele tijd niet meer gelukt. Papa en ik hebben gewoon heel veel ruzie waar ik misschien wel wat spijt van heb. Ik beleef mijn tiener jaren maar een keer en die ga ik verpesten door ruzie te maken met papa. Niet wat hoort vind ik.

De deur gaat open en gelijk kijk ik in het gezicht van papa. 'Skyler' vraagt hij verbaast. 'ik wil gewoon met je praten zonder ruzie, schelden of jou beledigen'. 'dat zou ik geweldig vinden' antwoord papa.

Hij laat me binnen en na mijn jas op te hebben gehangen loop ik naar de woonkamer toe. Papa en ik gaan beide op de bank zitten. 'ik wil geen ruzie maar soms denk ik niet na voordat ik iets zeg. Ik wil sorry zeggen voor de ruzie van gister, ik had niet zo tegen je mogen doen. Je doet gewoon je best en hebt daar ook je redenen voor. Ik denk gewoon dat de vermissing van mama ons wat uit elkaar haalt omdat ik zo veel mogelijk van haar wil weten en jij boos wordt zodra ik erover praat.

Daarom wil ik zo graag gewoon een keer een gesprek over mama hebben. Het is wel mijn moeder en ik weet niks van haar. Ik snap dat het moeilijk is om over haar te praten maar voor mij is het moeilijk om niks over haar te weten' vertel ik.

Papa kijkt naar beneden en weet duidelijk niet wat hij moet zeggen. Het is ook niet dat ik mijn gevoel vaak tegen hem vertel dus dit is best nieuw voor hem. 'ik wil mijn excuses aanbieden voor dat ik je zo weinig aandacht heb gegeven en voor dat ik zo boos op je wordt zodra je over mama begint. Het is gewoon heel gevoelig voor me omdat ze veel voor me betekende. Ik wil het gewoon het liefst ontwijken omdat ik denk dat ze niet eens meer leeft. Ik weet niet meer wat ik moet doen om haar terug te krijgen dus daarom wou ik niet over haar praten. De herinneringen doen soms te veel pijn'.

'maar denk je niet dat het fijn is om juist alle leuke dingen te vertellen tegen mij? Ik wil graag meer over mijn moeder weten. Nu heb ik geen beeld van mijn moeder in mijn hoofd'. 'je hebt gelijk. Wacht, ik ga wat spullen van haar pakken'.

Papa staat op van de bank en rent naar boven. Dit pakt beter uit dan dat ik had gedacht.