Yatağımın içinde sağa doğru döndüğümde dış kapının açılma sesini duydum. Ozan'a daha anahtar vermemiştik, büyük ihtimalle gelen Simay'dı. Bir süre sonra odamın kapısının açılması ve içeriye dolan yoğun parfüm kokusu düşüncemi doğruladı. Hızlı (!) bir hareketle üzerimdeki yorgandan kurtulup yatağımın içinde oturdum. "Tıfış !"
Titreyen sesime karşılık derin bir nefes verip elinde tuttuğu çantayı komidinin üzerine bıraktı. Yanıma yürürken aynı zamanda siyah kaşesinin büyük düğmelerini açıyordu.
"Bu kadar kötü müydü yemek ?"
Başımı ilk yana salladım. "Aslında herkes anlamsız bir mutluluğun içindeydi, ben katlanmadım."
Yanıma oturup her zamanki gibi başımı omzuna koymamı sağladı. "Neye katlanamdın kuzum ?"
Aldığıma derin nefesleri püskürtürcesine bir hıçkırık salıverdim. "Zamanında benim yüzüme bile bakmazsın şimdi o evlatlık bozuntusuna destek olmasına, ona bakarken gözünün içinin gülmesine,"
Ellerini nazikçe saçlarımın arasında gezdirdi. O an düşündüm de, Simay ciddi anlamda benim herşeyimdi...
Evet, belki hastalandığımda yatağımın dibinde ateşimi ölçen bir annem olmamıştı. Ama Simay her zaman yanımdaydı. Destek se destek maneviyatsa her türlü şeyi yapardı benim için... Onsuz acaba nasıl yaşardım.
Yaşar mıydım ?
Burnumu çekerek doğruldum. "Ama yinede iyiyim. Sandığımdan daha iyiydi sanırım. Sadece... Yemekten sonra olanlar biraz kafa karıştırıcı, en azından benim için."
Simay -ne oldu- der gibi bir bakış atınca Aras'la olanları anlattım. O çocukla çok iyi arkadaş olunurdu. Ötesini asla düşünmemiştim zaten. Çok kafa çocuktu. Böyle, hem destek verip hem moralini düzeltmesi... Çok amaçlı gibi bir şey.
Anlattıklarım bitince Simay saçlarını geriye itip bana gülümsedi. "Peki, ne giyeceksin ?"
Omuz silktim. "Normal giyinirim. Çok ta abartmaya gerek yok."
Bıkkın bir nefes verip başını öne eğdi. "Beş yıldır sana gerçekten hiç bir şey katamadığıma inanamıyorum Nilay !"
"Ay abartmaya ne gerek var ki ? Alt tarafı bir içecek."
Gözlerini devirdi. "Bak canım arkadaşım. Normalde karşı cins, bir kıza kolay kolay içecek içmek gibi tekliflerde bulunmaz. Var bunun altında ince bir şey. Şu an görmesi güç ama göreceksin ! Güven bana."
"Simay gerçekten abartıyorsun !"
Aras'ın bana yaklaşımı tamamen arkadaşçaydı. En azından ben öyle olmasını umuyordum...
Dik bakışlarımı bana sırıtarak bakan Simay'a diktim. "Ayrıca öyle kadınsı kokoş şeyler giyeceğimi düşünüyorsan da şimdiden avucunu yalamaya başla !"
-6- SAAT SONRA:
"Çok cool oldun kızım be !"
Üzerimdeki siyah büstiyeri çekiştirip indirmeye çalışsamda bu lanet hiç bir yerimi kapatmıyordu !
Ayrıca Simay'ın verdiği deri tayt çok dardı !
"Ya ben böyle gidemem hiç bir yere, çekil yünlü kazak falan giyeceğim !"
Kapıya doğru adım attığım anda çalışma masamın üzerindeki telefonum çaldı. Benden önce Simay telefon ekranıma bakıp sırıttı. "Artık çok geç bebeğim !"
Korkarak ekrana baktığımda Aras'ın ismini görmemle ağlamaklı bir ses çıkardım. Telefonu elime alıp parmağımı yeşil ekranda kaydırdım.
Açar aşmaz heyecanlı sesi kulaklarıma dolmuştu.
"Kapının önündeyim güzellik, umarım bekletmezsin."
Sesini duymam nedense beni telaşa sokmuştu.
"Ay yok canım, ne bekletmesi bir saate çıkıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3 NUMARA -ÇOCUKTUK-
Teen Fiction"Yıldızların altında çocuk kalalım." O bu cümleyi söylerken ela gözlerim derin siyahlarına karışmış gibiydi. "N-ne ?" Kekeleyişim onu gülümsetti. "Hiç büyümeden... Tüm bunları düşünmeden... Birlikte çocuk kalalım Nilay. Sevgili olalım, biz olalım, a...
