Nooit Gedacht

hoofdstuk 9

NEE..NEE...NEEEE. LAAT ME MET RUST. LAAT ME LOS. STOP.

ALSTJEBLIEFT STOP. LAAT ME LOS. Screeuw ik in mijn slaap, maar ik heb niks door. Maar Anna wel, ze probeert me wakker te maken.

Oppeens zit ik recht over eind, te hyperventileren. Anna schrikt zich dood. Ze rent naar beneden en pakt een plastic zak. Hier hou vast, adem hierzoor zecht ze, en ik doe braaf wat ze zecht. Als ik weer rustig en op adem ben verontschuldig ik me.

Waarvoor? Vraag Anna, sorry dat ik je heb wakker gemaakt. Anna reageert weer, maar dit keer met een hardere stem.

Niks te sorry! Als ik niet wakker was geworden had je wel dood kunnen zijn gek! En dan is het stil.

Dankje fluister ik zacht, maar wel dat Anna het net aan kan horen. Geen dank, zecht ze. En dan briberen we weer te slapen. Alweer een nachtmerrie, en alweer zit ik recht op, hyperventilerend in bed. Alweer heb ik Anna wakker gemaakt, gbd stomme kneus zeg ik tegen mezelf, maar dit keer zo dat Anna het niet kan horen. Dan begint Anna tegen me te praten. Lies, dit gaat echt niet goed zo. Vertel me eens rustig wat er aan de hand is, en ik knik.

             #flasback#

Mijn vader had ingebroken in jou huis, en nam mij mee. Hij had een briefje achter gelaten op je tafel, met mijn naam er onder. Hij nam me mee. Toen ik mijn ogen opende was ik in een of andere rare kamer. In de hoek stond een man, maar ik wist niet wie. Toen hij dichterbij kwam zag ik het, het was mijn vader.

Hij maakte steeds een piepend geluid, ik wist niet wat het was totdat ik het zag. Hij was een mes aan het slijpen. Hij gooide dat slijp ding weg en kwam toen op me of gelopen, ik gilde, zo hard al ik kon. En toen sloeg hij me. Hij hield het puntje van het mes tegen mijn rug aan en stak het in mijn rug. Een erge pijn drong mijn lichaam binnen. Toer deed hij hetzelfde in mijn boven arm, alweer een helse pijn. Toen hield hij het op mijn pols, bij mijn slag ader. hij sneed er heel langzaam in, het deed ongelovelijk veel pijn. Ik zei tegen hem : dit wil ik niet meer. Vermoord me dan gewoon. Maar zijn antwoord was nee, Toen gaf ik hem een trap waardoor het mes uit zijn handen viel. Zo wil ik niet meer verder zei ik, doeg zei ik tegen hem en sneed toen mijn slag ader door in mijn nek. Eerst kwam er een fel wit licht, en daarna was alles zwart. En. toen werd ik wakker.

       #EINDE FLASBACK#

JZUS KIND! Dit gaat niet goed zo. Anna, ik wil weer slapen? ja? oke Lies. Slaaplekker. Slaaplekker.

Als Anna licht te slapen kan ik niet meer slapen. Ik draai een paar keer rond. Op een gegeven moment wordt ik gek van mezelf en begin ik mezelf te knijpen, alle plekken, zelfs in mijn gezicht. Om een uur of 7 kan ik eindelijk weer slapen.