Toen de rondleiding klaar was, gingen we nog even naar de zaal waar we als eerste waren.
De rondleiding was niet zo saai als de dames eerst dachten toch? Vroeg Harry. Hahahaha, inderdaad. Antwordt ik. Het was niet saai, maar juist leuk. Alleen alle rondleidingen zijn saai, meestal dan. Tot nu dan eigenlijk. Maar hoe? Hoe wist je dat ik dat dacht? Kun je gedachten lezen ofzo? Want het was volgensmij toch echt niet te zien aan mijn uitstraling? Of wel? Harry begint te lachen, en ik hoor dat Niall rustig meedoet. Nee, ik kan gedachten lezen. Grapt hij. GRAPJEEE, zecht Harry dan. Louis onderbreekt hem. Het was te zien aan je houding, en je gezichts uitdrukking. Juist, dat zal het wel zijn, zegt Harry. Nou......, zeg ik met een zielig stemmetje. Ben ik zo een slechte actrice dan? Ja, zecht Anna vol zekerheid. Ik zie dat ze moet lachen en de andere ook. Ik rol een keer met mijn ogen, en geef haar dan een speelse stomp op haar arm.
We hadden besloten om wat te gaan drinken, en gingen dus trug naar de zaal waar we als eerste waren.
Toen we wat hadden gedronken, liepen we naar het podium, waar de jongens later op de dag nog gaan optreden. Toen we op het podium stonden zag ik een grote piano staan. COOL!!! Was mijn reactie, en alle hoofden keken mij verbaasd aan. Het boeide me allemaal niks. Ik sloot mezelf voledig af van de rest, en liep toen naar de piano. Ik ging zitten, het voelde goed om weer eens piano te kunnen spelen, dat deed ik vroeger vaak. Een diepe, maar geconcentreerde zucht verlaat mijn mond, en ik begin te spelen. Ik zie dat alle ogen op mij staan gericht. Na de eerste paar noten begin ik ook te singen.
What would I do without your smiling mouth
Drawing me in, and you kicking me out
Got my head spinning, no kidding, I can't pin you down
What's going on in that beautiful mind
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy, don't know what hit me, but I'll be alright
Ik hoor hou Anna mee begint te singen. Samen singen we verder.
My head's underwater
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind
Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
Cause I give you all of me
And you give me all of you, oh
En ook de jongens beginnen nu mee te singen. Met z'n alle singen we verder.
How many times do I have to tell you
Even when you're crying you're beautiful too
The world is beating you down, I'm around through every mood
You're my downfall, you're my muse
My worst distraction, my rhythm and blues
I can't stop singing, it's ringing, in my head for you
My head's underwater
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind
Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
Cause I give you all of me
And you give me all of you, all of you!
Cards on the table, we're both showing hearts
Risking it all, though it's hard
Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
Cause I give you all of me
And you give me all of you
I give you all of me
And you give me all, all of you, oh
Als ik de laatste noot van het liedje speel is het helemaal stil, ook de piano is nu stil. Ik kijk naar beneden, bijna huilend. Dan hoor ik hoe de jongens en Anna beginnen met klappen. Waarom klappen ze? Er is toch niets speciaals aan ik die een liedje speelt en singt. Harry loopt naar me toe en gaat naast me zitten op het piano bankje. Hij slaat een arm om me heen. Ik kijk hem vragend aan. Ik zie dat Louis naar Anna loopt, hij slaat een arm om haar heen. Ik zie hoe ze elkaar aankijken en beginnen te blozen. Dan kijken ze allemaal weer naar mij. Harry begint te praten. Jeetje Lisa, wat kan jij mooi singen en piano spelen zeg, en dat zeg ik namens ons allemaal. En ik meen het, wij allemaal. En we vroegen ons af, of jullie het misschien leuk zouden vinden om de openings act te zijn van de show, en of jullie ons willen begeleiden op de gitaar en piano, en ook mee singen met één van de liedjes, maar dan dus op het podium. Harry kijkt me vragend aan. Anna zegt gelijk ja, wat denk jij er van Lisa? Vraagt Louis. Ik weet het niet, antwordt ik zacht en onverstaanbaar. Wat? zegt Anna. Ik weet het niet, zeg ik al wat harder en veller. Hoezo weet je het niet? Wat weet je niet? Vraagt Anna. Al snel reageer ik wel erg vel, en een beetje boos, met trillingen in mijn stem. IK WEET HET NIET OKE, IK WEET HET NIET. Al snel reageert Anna weer, maar dit keer veller. WAT WEET JE JIET LIES, WAT?! WAT IS ER ZO MOEILIJK AAN JA OF NEE ZEGGEN, ANTWORDEN OP EEN VRAAG. Als snel reageer ik ook weer.
IK WEET DUS NIET OF IK MEE WIL SINGEN OP HET PODIUM, IK WEET NIET OF IK DE JONGENS WIL BEGELEIDEN OP DE PIANO, EN IK WEET AL HELEMAAL NIET OF IK DE OPENINGS ACT WIL ZIJN. Alle jongens kijken geschokt naar ons. Anna gaat weer op me in. WAT IS ER ZO MOEILIJK. JE DRUKT OP EEN PAAR TOETSJES, EN JE STAAT WAT TE SINGEN, DAT SINGEN DOE JE OOK ALS JE IN DE ZAAL STAAT. Dan onder breek ik haar weer. Langzaam voel ik hou tranen omhoog komen, en ik wil huilen. HET IS GEWOON!.... WAT IS HET GEWOON? WAT IS HET! Onderbreekt Anna me bot. Dames stop nou maar, zegt Zayn. Wacht effe, zegt Anna tegen hem.
Harry ziet hoe ik bijna begin te huilen, hij trekt me in een stevige knuffel. Het is fijn, in zijn armen voel ik me veilig. Hoe graag ik ook met hem wil blijven knuffelen, ik wil even weg uit deze kamer. Ik trek mezelf uit Harry zijn knuffel, en sta dan op. Ik loop naar het midden van de kamer. WEET JE WAT DE REDEN IS?....
WEET JE, laat ook maar. Wat heeft het voor zin om nu ruzie te staan maken met mijn beste vriendin. Weet je Anna, zeg ik alweer wat zelf beheerster. Als jij mee wil doen dan doe je dat, maar ik ben hier voor nu even weg. Langzaam rollen de tranen over mijn wangen. Wat een sukkel ben ik. Dat ik hier gaan staan janken. Harry wil naar me toe lopen. Maar voordat hij in mijn buurt kan komen draai ik me om. Ik ga even naar de wc, en dan loop ik de kamer uit. Iedereen heeft me daar zien huilen, ik heb compleet voor gek gestaan daar. Ik hoor hoe Harry begint te praten op het podium. Hoe, wat? Wat is dit, hoe kon je Anna, je zag toch dat ze moest huilen. Jij weet toch wel waarom ze het niet zou kunnen willen. Is het laatste wat ik hoor. Als ik in de wc's sta, sta ik voor de spiegel. Ik kijk naar mezelf, kijken hoe ik daar een beetje sta te huilen. Dan hoor ik voetstappen, ze rennen. Ik hoor mijn naam, het is Harry. Ik hoor hoe Harry de deur open doet en de wc's in komt gelopen.
JE LEEST
Nooit Gedacht
Fantasyfantasie, dat heeft iedereen wel. Van goed tot slecht En van leuk naar stom. In dit verhaal lees Je het allemaal.p Dit verhaal gaat over een meisje genaamd Lisa, ze heeft veel fantasie. Ze droomt echt van alles, en dat tekend ze allemaal uit. Maar a...
