Nooit Gedacht

hoofdstuk 10

Toen ik wakker werd zag ik dat Anna aan haar bureau zat, en ze keek naar me. Goedemorgen slaapkop, zei ze en daarop antwoorde ik ook gewoon goedemorgen. JZUS KIND WAT HEB JIJ NOU MET JE ARMEN GEDAAN, EN JE GEZICHT, EN JE BENEN?!Kind stop met jezelf te kwellen zegt Anna tegen me, en opeens moet ik weer huilen. Anna komt naast me zitten en trekt me in een knuffel. Ze steld me gerust, dat doet ze altijd op een fijne manier, denk ik bij mezelf. En dan begint Anna te praten tegen me.

Rustig maar Lies, het komt allemaal goed, dat beloof ik je. Ik ben er voor je, dat weet je. Hier bij mij ben je veilig, ik bescherm je. Hij zal je niks aandoen, zolang ik bij je ben. En dan verschijnt er een glimlachje op mijn gezicht, maar toch blijf ik huilen. Ik antwoord op haar lieve kleine verhaaltje dat ze me vertelde. Ann, ik ben zo blij met een vriendin als jij. Ik wil je echt niet kwijt. Je bent er altijd voor me wanneer ik je nodig heb. Ik voel me altijd fijn bij jou, en ook vooral veilig. Ik wil je nooit meer kwijt. En ik knuffel haar. Samen moeten we weer huilen, ik vanwege de stres en zij omdat ze zich zorgen maakt en door mijn mooie worden. We zitten vijf minuutjes zo en dan laten we elkaar los, ik veeg mijn tranen we en Anna doet mij na. En dan verteld Anna me iets. Heee lies zecht ze,

ik heb iets voor je, als opvrolijkertje. Wat? vraag ik haar een beetje opdringerig. Ik heb kaartjes, zecht ze. Kaartjes voor een concert. Wat? Van wie? Wanneer? Vertel het meeeeee?! zeg ik iets te opdringerig. Daarop grapt ze een beetje. Nou zeg dame als we zo gaan beginnen dan gaan we niet. En gelijk is mijn lag weg, ik zet mijn pruillip op en hoop dat het werkt. Okeoke zegt ze. Wij gaan zondag naar het One Direction concert. Daar reageer ik iets te heftig op. OMG!!!!OMG!!!!OMG!!!!OMFG!!!!!!

DANKJEDANKJEDANKJE!! Dan onder breekt ze me. Wacht dat is niet alles. Wat dan? vraag ik en daarop geeft ze weer antwoord. IK HEB BACKSTAGE KAARTJES, EN WE MOGEN DE JONGS ONTMOETEN!!!! Alweer reageer ik iets te luid. AAAAAAHHHHHHH!!!!!!! OMG OMG OMG JAAAAAAAAAA!!! EINDELIJKKKK. OMG MN DROOM KOMT UITTTTT!!! AAAAAAHHHH!!!!

Dat schreeuw ik wat te hard, want Anna haar ouders staan met een boos gezicht in haar kamer. Ik moet lachen en zie dat Anna dat ook moet, gevolg door haar ouders. Samen lachen we even en lopen dan met zn allen naar beneden.