Nooit Gedacht

hoofdstuk 24

P.o.v Harry

Ik liep met Lisa op mijn rug naar een best wel klein kamertje, het was mijn kleedkamer. We liepen naar binnen en deden de deur op slot. Ik zette Lisa neer op de bank, en ging toen naast haar zitten. Ik pakte haar hand.

P.o.v Lisa

Ik voelde hoe Harry mijn hand pakte, ik begon mijn verhaal te vertellen.

Tien dagen geleden ben ik weg gegaan van huis, naar Anna toe dus.

               #FLASHBACK#

Ik was alleen thuis en hoorde mijn ouders binnen komen, mijn ouders gingen aan tafel zitten en gingen wat drinken. Ze hadden niet eens door dat ik er nog was, dronken natuurlijk. Na een tijdje gingen ze naar boven. De deurbel ging, wie komt er nu nog aan de deur? Ik wou open doen, maar mijn vader stormde naar beneden en duwde me weg. Hij deed de deur open en liet een man binnen die ik niet kende. Hij begon schijnheilig te lachen, en samen liepen ze naar boven. Na een tijdje liep ik ook naar boven, en merkte dat mijn moeder werd verkracht. Tranen liepen over mijn wangen. Ik pakte spullen bij elkaar, en ging naar Anna.

Ik was bij Anna, mijn vader stond voor de deur en zei dat mijn moeder ziek was, en me graag even wou zien. Raar, maar toch geloofde ik hem. Ik gaf Anna een knuffel, en ging met hem mee. Dom van me, waarom geloofde ik hem. Toen we thuis waren deed hij de deur open, en ik stormde naar boven. Ik was in de kamer waar mijn moeder dus zou liggen, maar daar lag ze niet. Ik horde hoe mijn vader de deur achter me dicht trok, en op slot draaide.

Shit! Waarom geloofde ik die eikel toch? Ik ging zitten. Ik was bang, bang dat mijn vader me weer wat zou doen. Ik had trek, en zag brood en wijn in de kamer staan. Ik besloot het maar te eten, en te drinken. Ik werd moe, en ging slapen. De volgende ochtend dat ik wakker werd lag er weer wat te eten en te drinken in de kamer. Ik begon er maar aan. Na een tijdje ging de bel. Ik was bang, ik hoorde een zware stem. Het was iemand van de politie, die met mijn vader aan het praten was. Hij zei dat mijn moeder overleden was, aan een ernstig auto ongeluk. Ik hoorde hoe mijn vader de deur dicht smeet. Ik moest huilen, erg hard huilen. Mijn vader hoorde het en kwam naar boven. Eerst zei hij wat, en toen sloeg hij me. Hij sloeg me in mijn gezicht, en na die klap werdt alles zwart.

         #EINDE FLASHBACK#

Meer weet ik nu niet echt meer. Alleen nog dat ik weg was gevlucht naar Anna, en nu zijn we hier. Dat is het, alles wat ik nog weet. Er rolde een traan over mijn wang, en langzaam moest ik weer huilen. Alles kwam weer naar boven. De pijn die ik voelde. Ik wou toen niet huilen, ik wpu sterk zijn. En nu kwam alles er uit, niet in woedde, maar verdriet. Ik zag dat er ook een traan over Harry zijn wang liep. Ik veegde hem weg.

P.o.v Harry

Wow, wat een heftig verhaal vertelde Lisa me net, en dat allemaal in nog minder dan een week. Ik voelde dat er een traan over mijn wang rolde, en hoe Lisa hem weg veegde. Ik trok haar tegen me aan, en pakte haar handen. Ik keek naar haar armen. Lisa, wat is dat? en ik knikte naar haar armen. Dat is niks, antworde ze vlug. Lies, vertel, wat is dat? Ik hoorde hoe een diepe zucht Lisa haar mond verliet. Het zijn littekens, antworde ze. Waarvan? Vroeg ik, en ik voelde weer een traan over mijn wang rollen. Het zijn littekens, omdat ik mezelf had gesneden. In de tijd dat ik het moeilijk had. Van vroegen toen ik klein was, en nu. Ook heb ik een keer geprobeerd zelfmoord te plegen, door te proberen mijn slag ader door te snijden. Ze wees naar een groot diep litteken. Ik voelde nog een traan over mijn wang lopen. Oh Lisa toch, zei ik zacht en trok haar in een knuffel. We zaten daar wel een tijdje. Ze keek op en ik ook, we keken elkaar recht aan, recht in de ogen. Haar prachtige blauwe ogen. Die allemaal emoties uitstraalden. Langzaam kwam ik dichter bij haar, en kuste haar, op haar mond. Lisa deed mee. Ik sloot mijn ogen en genoot van dit moment. Het was niet uit medeleven, maar uit liefde. Ik hield van haar, en niet om haar verhaal. Ik hield van haar, gelijk als toen ze hier binnen kwam. Liefde op het eerste gezicht. Langzaam vroeg mijn tong om toestemming, en die gaf ze.