Our Berlin Wall Love Story

Chapter 19.1

Rex POV

Pagkatapos niya magperform kanina ay nagdesisyon siya na magpahangin muna kaya naman sinamahan ko siya kahit na kumuntra siya agad.I can't fail!I'm just getting started.

Naglalakad lang kami sa may dalampasigan.Ni isa saamin walang nagsasalita.Tumitingin ako sakanya ng patago at nakikita kong nakitingin kang siya sa dagat at parang ang laking problema na nakatingin doon.Naiilang ako kaya naman binasag ko na ang katahimikan.

"When I was younger I saw my daddy cry and curse at the wind.He broke his own heart and I watched as he tried to re-assemble it."kinakanta ko 'yon habang nakatingi sakanya.

Medyo gulat na bumaling siya saakin pero nakabawi rin at sinabayan nalang rin ako sa pag-awit.

"And my mama swore that she would never let herself forget  And that was the day that I promised I'd never sing of love if it does not exist, but darling."

Nagtinginan kaming dalawa at sabay na napatawa.

"Hindi ko alam na kumakanta ka."paunang sabi niya.

Nahihiyang ngumiti ako at tumango."Ngayon alam mo na."

Tumango-tango naman siya at muling bumaling saakin.

"Saan mo nga pala narinig 'yang kantang 'yan?"tanong niya.

Napaiwas ako ng tingin sakanya at napaisip ng pwedeng maidahilan.Nang makaisip ako ay dalian akong humarap sakanya.

"Kanina kasi habang nagpapahinga ako sa kwarto narinig ko 'yan sa radio."sagot ko.

Gulat siya na napatingin saakin."At na-memorize mo agad?"

Tumawa naman ako ng peke."H-hindi.Yung first part lang ang tanda ko."

Tumango-tango lang siya at binaling ulit ang paningin sa dagat.Maya-maya pa ay huminto kami sa paglalakad at umupo sa buhangin.Tahimik na naman kaya naman nagsalita ako ulit.

"Yung kantang 'yon,saan mo narinig?"tanong ko.

Nilingon niya ako."Sa T.V paramore kasi ang kumanta niyan.Isa sa paborito kong banda."sagot niya.

Tumango-tango ako."May iba ka pabang alam na kanta?"halos pabulong na tanong ko.

"Hmmm."umakto siya na nag-iisip."Marami.Hindi ko mabilang kong ilan,e."sagot niya.

Ngumiti ako sabay dahan-dahang lumalapit sakanya.Napansin niya 'yon pero himala ata na hindi siya pumalag!Pero ayos narin ang ganito.How I wish everything would just go back to the way it was before.Bumuntong hininga ako sa mga naiisip.

"Is there a problem?"biglang tanong niya.Humarap siya saakin."Tumahimik ka ata?"

Nilabanan ko rin ang mga tingin niya at wala parin akong nakukuha na impormasyon sa mga mata niya.Hindi ko na alam kong paano ito basahin.

"Hindi naman ako madaldal,e."sagot ko.

She rolled her eyes and tsked."Hindi naman talaga."sagot niya."I-im just confused."seryoso at alinlangang sabi niya.

Kumunot naman ang noo ko doon."Confused saan?"

Huminga siya ng malalim bago magsalita."You dont know how much I---"hindi niya naituloy ang sasabihin niya at huminga siya ulit ng malalim."What I mean is,why the sudden changed?"seryosong tanong nito.

Natawa ako ng bahagya."A-ano?"gulong tanong ko."Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo."dagdag ko.

Pero hindi niya ako sinagot agad.Tinitigan niya muna ako sa mga mata ko mismo.Pagkatapos ng ilang segundo ay tumayo siya agad sabay talikod.Biglang tumayo din ako.