Then you found me.

Entry 26~ The end.

Yay. Tapos na po itong story na to. Salamat sa mga bumasa. Kung meron man.  HAHAHAHAHAHHA OKAYYYYY =))

____________________________

AFTER 1 year...

<Ace's Pov>

"Hi baby. Miss na miss na miss na kita."

"Miss na miss na din kita baby. Patawarin moko sa nagawa ko. I should've been more patient."

Iyak lang ako ng iyak sa pag-uusap namin ni Dale. Pero niyakap niya lang ako.

"Baby, wag mo nang alalahanin yon, natakpan na yun ng pagmamahal ko sayo." 

Lalo naman akong naiyak dahil sobrng mahal ako ni Dale. At napatawad na niya ako sa pananakit ko sakanyang damdamin. Magkayakap lang kami at sobrang saya ko.

*1, 2 nae maumi, 3, 4 sumkyeori, 5, 6 onmomi*

Nagising ako. You meaaaaaaaaaaan, panaginip lang yon?! Umiyak nalang ako ulit. Ang sakit sakit na malaman na hindi totoo yon. :( Bakit kasi hindi ko pa siya makalimutan? Naging kami ni Sed pero 5months lang kami. Alam niya kasi na hindi ko parin mapakawalan si Dale. Hindi ko alam pero ayaw sumuko ng puso ko. Naawa ako kay Sed dahil lahat ginagawa niya para saakin pero hindi ko parin masuklian ang pagmamahal niya.

Anong gagawin ko? :<

*Kriiiiiiiiiiiing*

Tawag galing sa pilipinas? Sino naman ito?

"Hello? Sino to?"

[Si Eythan to.]

"Oh! Eythan miss na miss na kita. Bakit kasi hindi ka nalang sumunod sa Korea." (-___-)

[Ace, hindi ko na dapat sinasabi to sayo pero tingin ko ang selfish ko kung hindi ko ito masasabi sayo.]

"Nakakakaba naman yan Eythan. Ano yun?"

[I-ikakasal na si D-dale.. Sorry Ace..]

"........."

[Hello? Ace? Sorry. Ngayon ang kasal nila. Ni Sam.]

"Bakit ganun siya Eythan? Kinalimutan na niya ako..." habang tumulo ang mga luha ko. Ang sakit...

[Ace, matagal nang panahon yon, baka naka move-on na si Dale. Sorry Ace pero siguro kailangan mo na ding magsimulang mag-move on.]

*End of call*

Ganun na ba ako ka t*nga? Na hindi ko namamalayang ang tagal ng pala noong iwan ko si Dale? Na pilit ko parin siyang inaangkin dito sa puso ko. At ikakasal na sila ni Sam :( Hindi ko ata kaya yon. Hindi ko din naman mapipigilan yung kasal nila dahil andito ako sa Korea. </3 Is it really time to move on? Is it?

****

"Anak, we're going back to Philippines. Nagtayo na din sila ng company doon kaya pwede na tayong umuwi." sabi ni Papa.

"P-pero Dad..." niyakap ko si daddy tapos umiyak. :(

"B-bakit napano ang baby ko? Sinong nagpaiyak sayo?"

"Dad, kasal na si Dale." :((((((((((((((((((

"Tahan na anak, makakahanap ka din ng para sayo.. Siguro yung ang gusto ng Diyos. Kaya wala tayong magagawa." sabi ni Dad.

"Dad, pwede bang dito na muna ako sa Korea?" 

"Sigurado ka ba anak?" 

"Yes Dad. Siguro eto na yung seryosong oras para mag move on ako."

**

I stayed in Korea for 3 more years. At napagdesisyunan ko nang bumalik sa Pilipinas. Dahil nakapag move on na din naman ako. Mag-iimpake na ako at bukas na ang flight ko. Alam na din nila dad na uuwi na ako.