ငါ့ရင္ကိုခဲြၿပီး....မင္းကအေဝးကိုထြက္ေျပးခ်င္တာလား? ဘယ္ေတာ့မွလြတ္ေျမာက္မွာမဟုတ္ဘူး ကေလး...! ငါကိုယ္တိုင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ႀကိဳးက မင္းနဲ႔ငါ့ကို အဆံုးစြန္ထိ ရစ္ပတ္ထားေနတယ္....႐ွင္ကဲြေတာ့ အကဲြမခံႏိုင္ဘူး သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ ကေလးရယ္~~
"အင့္~~ အြန္းးး~~!! "
ကုတင္ေပၚကို ပစ္တင္လိုက္ကာ အ႐ုပ္ေလးရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခါးပတ္နဲ႔ပူးခ်ည္ထားလိုက္ၿပီး...... ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေသြးထြက္ေအာင္ကိုက္ဖဲ့ေနေတာ့ ေအာက္ကေန႐ုန္းေနေတာ့သည္ ။
ခ်န္းေယာလ္ကိုယ္လံုးနဲ႔တက္ဖိထားတာေၾကာင့္ ႐ုန္းလို႔မရ ။ အက်ႌကိုဆဲြခြၽတ္ကာ လည္ပင္းသားေလးေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္လိုက္ၿပီး လက္ေတြကလည္းရင္ဘတ္ကအဖုေလးကိုဖိေခ်ေနေတာ့သည္...... ။
"အ့ ~~ မလုပ္ ~ အာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ~! "
ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကို သြားနဲ႔တတိတိကိုက္ေတာ့ နာလို႔ထင္အတင္းျငင္းဆန္ေနျပန္သည္ ။
ရင္ဘတ္က သူ႔ရဲ႕senstive ျဖစ္ပံုရတယ္ ဘာမွပင္သိပ္မလုပ္ရေသး ညည္းသံေလးေတြထြက္လာသည္ ။
ေအာက္ဘက္ကို ဆင္းသြားၿပီး ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးကိုတခ်က္နမ္းၿပီး ....ေဘာင္းဘီကိုဆဲြခြၽတ္လိုက္ကာ ကေလးရဲ႕ေပါက္စေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့...အဟက္...နီတာရဲေသးေသးေလး အူယားစရာေလး !
လက္နဲ႔အသာပြတ္ဆဲြလိုက္ေတာ့ ေပါက္စေလးထံမွအရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာေတာ့သည္ ။
"အျပစ္လုပ္ထားတဲ့သူဆိုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ဘယ္ၿပီးခြင့္႐ွိမလဲ ကေလးရဲ႕.....! "
ခ်န္းေယာလ္ ကုတင္ေပၚကဆင္းကာ လိုက္ကာစေအာက္နားကိုျဖဲလိုက္ၿပီး.... ထိပ္ေလးကိုအဝတ္စနဲ႔ခ်ည္ထားလိုက္ၿပီး အေပၚျပန္တက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကိုတဖန္စားသံုးျပန္သည္ ။
"အြန္းး~~! ဟင့္....~ "
ထိပ္ေလးကို ခ်ည္ထားေတာ့ မ်က္ႏွာေလးရဲၿပီးခံရခက္ေနတဲ့ပံုေလးနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ၾကမ္းတမ္းတဲ့အနမ္းေတြကို အငမ္းမရတံု႔ျပန္လာေလတယ္...... ။
အနမ္းေတြကို အာရံုေရာက္ေနတုန္း....ေျခေထာက္ၾကားထဲေနရာယူကာ ခ်န္းေယာလ္အငယ္ေကာင္ကို ကေလးကိုယ္ထဲအဆံုးထိတိုးဝင္ေစလိုက္ေတာ့........
YOU ARE READING
အတ္တစေညွှန်းရာ{ Completed }
Fanficအခ်ိန္ေတြၾကာသြားလည္း ကိုယ္ကေတာ့မင္းကို႐ူးသြပ္ေနဆဲ ကေလး အချိန်တွေကြာသွားလည်း ကိုယ်ကတော့မင်းကိုရူးသွပ်နေဆဲ ကလေး (Z&U)🖤
