"အဲ့တာ မင္းငါ့သားကိုေခၚသြားလို႔ အခုလိုေတြျဖစ္ကုန္ရတာ!! "
ဟြန္းငယ္ Appa ကသိသိခ်င္းဘဲ မင္ေဆာ့႐ွိတဲ့ေဆးရံုကိုလိုက္လာကာ အျပစ္တင္ေတာ့သည္ ။ အခုခ်ိန္မွာေခါင္းငံု႔ခံေနယံုသာ..... ဟြန္းငယ္ကိုကယ္ႏိုင္ဖို႔သာအေရးႀကီးတယ္ ကေလးတစ္ေယာက္တည္းဘယ္ေလာက္မ်ားေၾကာက္ေန႐ွာလိမ့္မလဲ??
"အန္ကယ္ ကူညီေပးပါ.....အဲ့လူယုတ္မာလက္ထဲကေနဟြန္းငယ္ကိုရေအာင္ကယ္ေပးပါ "
"ငါ့သားကိုငါ ရေအာင္ကယ္မယ္....ၿပီးရင္ ႏိုင္ငံျခားမွာေဆးသြားကုေပးမယ္! "
မင္ေဆာ့...... စိတ္ခ်လိုက္ပါၿပီ ဟြန္းငယ္ေလးသာသူ႔အေဖရင္းဆီျပန္ေရာက္သြားရင္ ေဆးလည္းကုႏိုင္ၿပီးသာမာန္လူေတြလိုျပန္ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီ ။ သူသာ ဟြန္းငယ္ကိုေခၚမလာခဲ့မိရင္အေကာင္းသား..... ။
ဟြန္းငယ္ Appa ျပန္သြားေတာ့မွ အိမ္ခဏျပန္ေနတဲ့ဂ်ံဳဒယ္ကအဝတ္အစားတခ်ိဳ႕ယူကာျပန္ေရာက္လာသည္ ။
"မင္ေဆာ့ရားး...မင္းေန႔လည္စာမစားရေသးဘူးမလား ငါခ႐ုဆန္ျပဳတ္ဝယ္လာတယ္ ဒီဆိုင္ကအရမ္းအရသာ႐ွိတာ! "
"ဂ်ံဳဒယ္.... ငါမင္းကိုတကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္! "
ဆန္ျပဳတ္ထည့္ေနတဲ့ သူ႔လက္ေတြခဏတန္႔သြားၿပီးမွ မလိုပါဘူးကြာဆိုၿပီးခပ္ေလးေလးေျပာလာသည္။
ငါရိပ္မိပါတယ္....... ဒါေပမယ့္မျဖစ္သင့္ဘူးေလ. လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က ကန္႔သတ္ထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ိဴးငါမလိုလားဘူး ။
ငါမင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူး ဂ်ံဳဒယ္.....!
"မင္ေဆာ့ တကယ္လို႔ေလ ဟြန္းငယ္ကသူ႔အေဖရင္းဆီျပန္လိုက္သြားရင္ မင္းဘယ္လိုဆက္လုပ္မွာလဲ?? "
ဆန္ျပဳတ္စားေနရင္းမွ သူ႔အေမးေၾကာင့္ မင္ေဆာ့တခ်က္ၿငိမ္က်သြားကာ ......
"ငါ့....omma ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမဘူဆန္ကိုျပန္မယ္ အဲ့မွာဘဲငါေအးေအးေဆးေဆးအေျခခ်ေနထိုင္မယ္လို႔စဥ္းစားထားတယ္ "
ဂ်ံဳဒယ္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုစားပဲြေပၚလွမ္းတင္ေပးရင္း....မင္ေဆာ့ေသာက္ဖို႔ေဆးထုတ္ေပးလိုက္ကာ
YOU ARE READING
အတ္တစေညွှန်းရာ{ Completed }
Fanfictionအခ်ိန္ေတြၾကာသြားလည္း ကိုယ္ကေတာ့မင္းကို႐ူးသြပ္ေနဆဲ ကေလး အချိန်တွေကြာသွားလည်း ကိုယ်ကတော့မင်းကိုရူးသွပ်နေဆဲ ကလေး (Z&U)🖤
