"မင္းလုပ္လိုက္တာက အခန္႔မသင့္ရင္ေသသြားႏိုင္တယ္ကြ! "
"ဂ်ံဳအင္ရာ ငါ...ငါလည္းေလ သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ေပါက္ကဲြမိသြားတာပါကြာ! "
"အဲ့လို စိတ္မထိန္းႏိုင္ပံုမ်ိဳးနဲ႔ၾကာရင္ဒီေကာင္ေလးမင္းလက္ခ်က္နဲ႔ေသလိမ့္မယ္! "
ခ်န္းေယာလ္ နားထဲ ဂ်ံဳအင္ေျပာသမွ်ကၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္နဲ႔...... သူ႔စိတ္ေတြအရမ္းထူပူေနသည္ ။
ကေလးကိုအခ်ိန္မွီေဆးရံုေခၚမလာႏိုင္ခဲ့ရင္ အသက္ဆံုး႐ွံုးႏိုင္တယ္လို႔ဆရာဝန္ေတြကေျပာသြားတာေၾကာင့္ အရာအားလံုးဟာသူ႔အျပစ္ေတြပါ ။
ဆယ္ဟြန္းတစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္း သူႏွိပ္စက္ထားတဲ့ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ။
သူတို႔ပိုင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ဒီေဆးရံုဟာလည္း VIP ေတြအတြက္သာ ။
ေအာက္စီဂ်င္ပိုက္ေတြနဲ႔ ေဆးရံုကုတင္မွာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ကေလးကိုျမင္ေတာ့ ရင္ေတြနာလိုက္တာ ။
အႀကိမ္ႀကိမ္နာက်င္ေစမိလို႔..... ကိုယ္မင္းကိုထပ္ၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္ ။
"Boss ေဆးရံုအုပ္က လူနာအေၾကာင္းေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ပါတဲ့! "
"အင္း....သိၿပီ ဂ်ံဳအင္ ကေလးကိုခဏၾကည့္ထားေပးေနာ္ ငါျပန္လာခဲ့မယ္"
"ေအး...ေအး ငါ႐ွိတယ္ စိတ္မပူနဲ႔"
ခ်န္းေယာလ္ ေဆးရံုအုပ္ရံုးခန္းဝင္လိုက္တယ္ဆိုဘဲ စုေဝးေနတဲ့ဆရာဝန္သံုးေလးေယာက္ကအ႐ိုအေသျပဳကာထြက္သြားၾကေတာ့သည္ ။
"ကေလးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ ....?? "
"Boss..... စိတ္ေအးေအးထားပါ လူနာကိုက်ေနာ္တို႔တစ္ကိုယ္လံုးဓာတ္မွန္႐ိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးေႏွာက္ထဲမွာအက်ိတ္ေတြ႔ပါတယ္ အခ်ိန္မွီမခဲြစိတ္ဘူးဆိုရင္...."
ေဆးရံုအုပ္က ဆက္ေျပာရန္ခက္ေနတဲ့ပံုေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္လက္ကာျပကာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္ ။
ကေလးေခါင္းခဏခဏကိုက္တယ္ေျပာတာဒါေၾကာင့္လား.......ဦးေႏွာက္ထဲမွာအက်ိတ္တဲ့လား??
"ဟာကြာ!!!! "
ေဆးရံု ခံုတန္းေတြေပၚ ခ်န္းေယာလ္ထိုင္ခ်ရင္းေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္သည္ ။
ဘာလို႔လဲ?? ငါ့သိပ္ခ်စ္တဲ့ အ႐ုပ္ေလးက်မွဘာလို႔ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ??
သူနာက်င္ေနလည္း ငါ့ကိုေၾကာက္လို႔မေျပာရဲေလာက္ဘူး.....ကေလးရာ~
YOU ARE READING
အတ္တစေညွှန်းရာ{ Completed }
Fanfictionအခ်ိန္ေတြၾကာသြားလည္း ကိုယ္ကေတာ့မင္းကို႐ူးသြပ္ေနဆဲ ကေလး အချိန်တွေကြာသွားလည်း ကိုယ်ကတော့မင်းကိုရူးသွပ်နေဆဲ ကလေး (Z&U)🖤
