" ယြန္းဂ်ဴ...ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေတြ႕ခ်င္ဘူး Appa ! "
" သမီး နားလိုက္ဦးေနာ္! "
ေလွကားေပၚကေခ်ာ္က်တာေၾကာင့္
...ကိုယ္ဝန္ပ်က္က်သြားခဲ့သည္ ..။
မိခင္အသက္ကိုကယ္လိုက္နိုင္ေပမယ့္ ကေလးကိုေတာ့လက္လႊတ္လိုက္ရတယ္...
" အန္ကယ္...ယြန္းဂ်ဴ အေျခအေန! "
" သူ အရမ္းစိတ္ထိခိုက္ေနတယ္ ...ေမာင္ရင္တို႔ ျပန္လိုက္ပါေတာ့!!! "
ေဆးရံုမွာတည္းက ယြန္းဂ်ဴက ဆယ္ဟြန္းကို လံုးဝအေတြ႕မခံ...။
အိမ္ကိုလာေတြ႕ေတာ့လည္း ျငင္းလႊတ္သည္ ။
ဆယ္ဟြန္းလည္း ...ခံစားရတာေပါ့ ဆံုးရွံုးသြားတာ သူ႔ေသြးသားေလ...
မ်က္နွာမေကာင္းစြာ အိမ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ကေလးကို...ခ်န္းေယာလ္ ကားေပၚကေျပးဆင္းကာ ေထြးေပြ႕လိုက္ေတာ့ ေပ်ာ့ေခြက်လာသည္...
" က်ေနာ္ကို မျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းသြားၿပီ ထင္တယ္ ! "
" သူလည္း စိတ္ထိခိုက္ေနလို႔ေနမွာပါ ကေလးရယ္~ "
" အင့္~~ "
"ငိုခ်လိုက္ ကေလး!!! "
တသိမ့္သိမ့္ရွိုက္ငိုေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ခပ္တင္းတင္းေလးေထြးေပြ႕ထားသည္ ။
သားသမီးကို ဆံုးရွံုးလိုက္ရတဲ့ ခံစားခ်က္က...ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုး႐ြားသလဲဆိုတာ ခ်န္းေယာလ္ကိုယ္တ္ိုင္ခံစားဖူးတယ္ေလ...
အိမ္အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ကားေလးထဲတိတ္ဆိတ္စြာ!
အခုဆို....ကေလးတို႔သားအဖနွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ခ်န္းေယာလ္လည္း တစ္ခါတည္းလာေနလိုက္ေတာ့တယ္...
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမာပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး အေပၚထပ္ကိုတက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။
သမီးေလးက ဒီေန႔ မင္ေဆာ့တို႔ဆီသြားလည္ေနတာေၾကာင့္ အိမ္မွာ သူတို႔နွစ္ေယာက္ထဲ။
အိပ္ယာေပၚခ်ေပးကာ ခ်န္းေယာလ္ ေဘးကဝင္လွဲလိုက္ေတာ့...မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးဘဲ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လာတဲ့ ကေလးကို ဖက္ထားလိုက္ရင္း သူလည္းအိပ္စက္ျခင္းစီသို႔~~
.....
...........
" ကေလး...မင္ေဆာ့တို႔နဲ႔ ဘယ္ခ်ိန္ခ်ိန္းထားတာလဲ?? "
YOU ARE READING
အတ္တစေညွှန်းရာ{ Completed }
Fanfictionအခ်ိန္ေတြၾကာသြားလည္း ကိုယ္ကေတာ့မင္းကို႐ူးသြပ္ေနဆဲ ကေလး အချိန်တွေကြာသွားလည်း ကိုယ်ကတော့မင်းကိုရူးသွပ်နေဆဲ ကလေး (Z&U)🖤
