CHAPTER 19

25 3 0
                                    


CHAPTER 19
THE WOLF IN SHEEP'S CLOTHING


Blaire's POV

Habol ang hininga ko nang napabalikwas ako sa pagkakahiga. Ramdam ko ang malalaking butil ng pawis sa pisngi ko na tumatagaktak mula sa noo.

So that's what really happened to them? Because of Clara's wish?

"Blaire, ano ba talagang nangyayari sa'yo? We're freaking scared and worried about you?!" Napalingon ako sa aking gilid at napansin si Obet na mukhang alalang-alala.

Nang dahil sa nangyari ay hindi ko na namalayan ang nangyayari sa paligid. The doctor and the nurses are checking me up at hindi ko man lang naramdaman ang presensya nila. Clein is also here, sitting and looked so tensed.

"This is the fourth time that it happened to you Miss Blaire but we can't find any reasons to why it is happening to you. Your body is in its normal state and there's no trace of abnormalities. He's right, what is really happening to you?" Biglang nagsalita ang doktor habang iniayos ang stethoscope sa leeg niya. He just finished on checking me and he looks bothered by what he found out.

Pero imbis na sagutin ang tanong ay yumuko na lang ako, naghihintay na lumabas ang doktor at mga nurse. They, the doctor and nurses, don't need to know baka masali pa sila sa gulong ito.

Lumipas ang ilang minuto na hindi ko pag-imik at sa pag-aasikaso nila sa 'kin ay napagdesisyunan na nilang umalis, giving me the chance to tell Clein and Obet what I knew.

"We're so worried about you!" Lumapit sa akin si Cole at tumabi. He held my hand and stared at me straight into my eyes pero umiwas rin ako agad at kumalas mula sa pagkakahawak niya sa kamay ko.

Bakit ganito? Why am I feeling this? Hindi naman ganito ang kadalasang kong reaksyon kapag ginaganito ako ni Cole. Everytime he comforts me, I always have a smile on my face. Everytime he protects me, I will remember the reason why I love him. But now... I can't feel it anymore and I don't know why.

"W-what? Did I do something wrong?" Clein asked and held my hand again. I couldn't afford to look him straight at his eyes and I really don't know why.

I shook my head saying that he did nothing wrong at yumuko. I looked at his hands and something strucked me. Oh god! Ang katibayan! Kung tama ang hinala ko, ang rason kung nangyayari to sa 'min ay ang tanging rason din kung bakit nangyari ang trahedya sa pamilya ni Estrella. It's all because of the wish to that demonic lady! At ang katibayan na sinasabi niya ay...

"Let me see your palm!" I hurriedly grabbed Cole's wrist and checked if there's a scar or trace of a wound on his palm but I found nothing. I checked both of his palms but there's no scar.

"Who is it? Who is it?" Bulong ko sa sarili.

"Blaire, you're creeping me out." Hindi ko na pinansin ang sinabi ni Clein at tumungo kay Obet na napaatras nang humarap ako sa kaniya.

"Let me see your palm," I said as I went towards him.

"A-anong ginagawa mo? May kinalaman ba 'to sa nangyayari?" Sabi niya habang umaatras pa rin siya.

"Just..." pinigilan ko ang sarili kong sumigaw kaya napapapikit na lang ako. "Just let me see your palms. Please."

"W-why?"

"Just let her see your palm, Obet" Si Clein na ngayon ang nagsalita at napatingin naman si Obet sa likuran ko.

Dahan-dahang inilahad ni Obet ang kaniyang palad at laking pasasalamat nang makitang walang peklat sa palad niya.

Knock Knock [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon