Druga siostra Haiby przyjeżdża do Japonii. Oczywiście będzie uczyć się w Nekomie. Kuroo zaczyna się interesować nową uczennicą.
Część 2 już jest!
Zapraszam do czytania 2 części pt. "Stalker".
Wszystko wylądowało na łóżku. W plecaku umieściłam telefon, porfel, długopis, notatnik, klucze i chusteczki. Weszłam na chwilę do łazienki i uczesałam się. Włosy zostały rozpuszczone. Zeszłam do kuchni,gdzie siedziała cała rodzina i - o dziwo - kot. - Wszystko w porządku, skarbie? - zapytała mama. - Rano usłyszałam jakiś hałas. Jakby coś ciężkiego spadło. - To tylko ja. Spałam z łóżka i uderzyłam się w nos. - wytłumaczyłam się. - O, biedactwo. - przytuliła mnie. - Pokarz ten biedny nosek. Odsunęła się ode mnie i złapała za policzki przyglądając się mojemu narzędziu węchu. - Nie jest złamany. - odparła po chwili. - Dzięki ,mamo. - Nie ma sprawy, słońce. Przywitałam się z resztą rodziny i usiadłam do śniadania. W czasie posiłku rozmawialiśmy na różne tematy. O 7 wyszłam z bratem. Lev był cały w skowronkach. Chciał dołączyć do klubu siatkarskiego i nie mógł się doczekać,a ja szłam obok niego ze swoją grobową miną. Szliśmy powoli,bo było dopiero po 7 i mieliśmy kawałek czasu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Słońce pięknie świeciło i była piękna pogoda. W końcu jest wiosna. Co się dziwić... ¯\_(ツ)_/¯ Chłonęłam słońce,gdy nagle ni z dupy ni z pietruchy zadzwonił mi telefon! No i nastrój szlag trafił... Zatrzymaliśmy się na chwilę. Postawiłam plecak na pobliskim murku i wyciągnęłam telefon. Wściekła odebrałam telefon nie patrząc kto dzwoni.
Kto tak wcześnie dzwoni po ludziach ?!
- Ohayo, Mai-chan! - Oikawa wydarł mi się do ucha o mało nie przyprawiając mnie o zawał i głuchotę. - Czego chcesz Oikawa o tej porze ?! Mam cię poszczuć Iwaizumim?! - wydarłam się na całe gardło przyciągając wzrok ludzi wokół nas. Sam Lev podskoczył ze strachu i odsunął się parę metrów. Wiedział,że miałam fatalny poranek,a do tego zawsze nie najlepiej czuję się z rana. Inaczej mówiąc: Nie denerwować. A gdyby doszło do zdenerwowania mojej osoby z rana - uciekać jak najszybciej, gdzie pieprz rośnie. - Guah! Mai-chan! Proszę nie krzycz na mnie i nie szczuj Iwa-chan! - zawołał szatyn po drugiej stronie telefonu.
