Ms. Arrogant's Mr. Perfect

chapter 12: I remember the boy

"anak, alis na ko" paalam ni papa matapos akong ihatid sa loob ng apartment ko..

inikot ko ang tingin ko, I'm back pero walang halong excitement sa feelings ko ..

pumasok ako ng kwarto at padapang ibinagsak ang sarili ko sa kama at inakap ang unan ko..

naalala ko, ito yung unan na akap ni Cayden noon..

naalala ko bigla yung nangyari kanina

"wah!!! erase! erase!!" sigaw ko na parang nababaliw habang nagpapagulong gulong sa kama.

nakakahiya talaga kanina.. sa park

----Flashback

I was surprised Cayden showed up..

"this letter...I wrote it to you... " mapapansin mo talagang mapula yung mukha nya ako naman nakatindig lang at hindi makagalaw

"....8 years ago.." pagdadagdag nya

"h-hah??"

" I wrote it to you... 8 years ago" pag-uulit nya.

Parang may malaking bato naman ang tumama sakin sa narinig ko..

"8 years?!! 8 years ago?!!"

tumango sya sakin.. nanigas ako at napaisip

8? 8 YEARS?!

ilang days na ba ang lumipas nun?!

" bakit ngayon ko lang nabasa?!"

"aba , malay ko sayo.. san mo ba to nakuha?"

"sa lumang diary ko noon-- lumang diary.. 8... years a......go.." naalala ko bigla, that was my diary 8 years ago bago ako magkaamnesia, at doon ko rin nakuha yung letter..

so, that means..

"Wait.wait.wait! magkakilala tayo noon?!"

"kaya nga ako nakagawa ng letter para sayo 8 years ago di ba?"

I didn't know..

SERIOUSLY.

CAYDEN WAS ALREADY A PART OF MY LIFE BACK THEN?!

but, I wonder... may nararamdaman pa kaya sya para sakin?? I want to know..

"m..ma..may itatanong lang ak..." naputol yung sinasabi ko nang biglang pinunit ni Cayden yung papel

"wah! bakit mo pinunit?!!"

"nakakahiya kaya.. at isa pa, nireject mo na ko noon" natatawang sabi nya, natigilan ako.. humangin ng malakas at mas nakita ko ang mata ni Cayden na natatakpan kanina ng buhok nya, seryoso ang tingin nya

nireject ko sya?

"you didn't show up that day ...pero wag kang mag-alala, 8 years na  yun.. bata pa tayo nun kaya kalimutan na lang natin ..hahaha." nakangiti na sya pero halatang pilit

"Tara, umuwi na tayo, andun na yung papa mo for sure" tinapon nya yung piraso ng papel at hindi na muling lumingon sakin

-----end of flashback

"8 years .. masyado nang matagal yun para hintayin nya pa ko.." bulong ko sa sarili ko saka ko inakap ng mas mahigpit yung unan

Ano ba naman to. Bakit ba ko nag-eexpect?

"dapat hindi na ko mag expect na may feelings pa rin sya sakin hanggang ngayon..tch, 8 years" ibinalibag ko yung unan sa asar ko at naupo sa kama

naisip ko lang,

why didn't I showed up?

naalala ko yung diary ko kaya agad kong kinuha yun sa bag ko at binasa. Naghanap ako ng information before and after that day  pero , I didn't write anything connected..