gangsta 𐤀

22-

"Her şey hazır mı? Yanına gereken her şeyi aldın mı Taehyung?" Diye sormuştu Jungkook, kapının önünde ceplerini kontrol ederken.

Yaşananlardan sonra, daha korunaklı, daha dikkatliydi ve bu Taehyung'un gerilmesine sebep oluyordu.

"Evet," dedi Taehyung. Aynı soruyu onuncuya cevapladığına yemin bile edebilirdi ancak Jungkook büyük ihtimal beş kere daha soracak, evden çıkmaları gereken saatin çok daha sonrasında evden çıkacaklardı.

"Ben yine de bir bakayım." Diyerek tekrar odalarına yöneldi Jungkook. Taehyung "Tabii." Dedi ve gülümseyerek sevgilisine yol verdi.

Ancak Jungkook odaya girdiğinde, kendi yerinde tepinip, kendini boğmaya çalıştı. Jungkook gerçekten düzen ve güvenlik takıntılıydı.

"Sanırım hazı-" Jungkook odadan çıkarken sevgilisinin halini gördüğünde, cümlesi yarım kaldı.

Taehyung hâlâ tepiniyor, ellerini saçlarından geçiriyordu ki, Jungkook'u görünce durdu.

"Ne yapıyordun?" Dedi Jungkook, şaşkın bakışlarının altından.

Taehyung da üstüne çeki düzen verip, kare bir gülümseme sunmuştu. "Hiiiç." Diye geçiştirmişti Jungkook'u.

Tamamen kızarmıştı yüzü, üstündeki gömlek buruşmuş, saçları da karman çorman olmuştu.

"Haline bak, her yerini dağıttın." Dedi Jungkook, yüzü kendini sıkmaktan kıpkırmızı olmuş sevgilisine doğru ilerleyip, damarları çıkmış boynunu incelerken.

"İyi misin, Taehyung? İstiyorsan gitmeyebiliriz." Demişti boynuna küçük öpücükler kondurmaya başlarken.

Taehyung öpücükler arasında mayışıp, az önce neden kızdığını bile unutmuştu. Jungkook yüz kere 'Hazır mısın?' diye sorsa dahi,sesini çıkarmayacak hâle gelmişti.

"Jungkook..." demişti boynundaki ıslak öpücükleri hissetmeye devam ederken. Jungkook yavaşça çenesine doğru yükselmeye devam ediyordu, Taehyung'u belinden tutup kendine çekmiş, yavaşça yanaklarını öpmeye başlamıştı.

Taehyung yavaş öpücüklere daha fazla dayanamayıp, Jungkook'u kravatından çekerek dudaklarını birleştirmişti. Jungkook da sanki bunu bekliyormuş gibi öpüşmenin ortasında gülümsemişti.

Taehyung sevgilisini ensesinden tutup adeta gülmemesi için onu uyarmış, öpücüğü daha da derinleştirmişti.

İşe gidecek olmaları umurlarında değil gibiydi. Jungkook yüzünden geç kalacağını düşünen Taehyung da, her şeyi aldıklarından emin olmaya çalışan Jungkook da zaman kavramının dışına çıktığını hissediyordu, aniden yaşadıkları şeyler, her zaman daha etkileyici oluyordu. Eh, zaten onlar için her şey aniden gerçekleşiyordu.

Jungkook'un dili öpücüğe karışmıştı, Taehyung dişleri de Jungkook'un dudaklarını kanatmak ile meşguldü. Sanki daha da birbirlerine yapışabileceklermiş gibi vücutlarını sıkıca tutuyorlardı, Jungkook bacaklarının kuvvetini yitirdiğini hissetmiş, bir bacağını destek almak için duvara yaslamıştı.

Hiç o kadar uzun öpüştüklerini hatırlamıyorlardı, o kadar nefessiz kaldıklarını da. Ama aynı zamanda bu en iyi öpüşmeleriydi.

Dudaklarını ayıran Jungkook olmuştu. Titrek sesiyle "Geç kalacağız." Demiş, sıkı olan kravatını gevşetmişti. Çok sıcaklamıştı, alnından küçük ter damlaları damlıyordu.

Taehyung cevap verememiş, duvara sırtını iyice yaslayıp nefeslerini düzenlemeye çalışmıştı, tamamen kendinden geçmişti.

Eğer Jungkook onu böyle öpecekse, sürekli tepinebilirdi.