Bazen boğazım düğümleniyor. Ağlasam geçecek ama ağlayamıyorum. Gözlerim doluyor.
Duvarlar neden üstüme doğru geliyor. Neden beni sıkıştırıyorlar,nefes alamıyorum. Boğazım,düğüm düğüm. Ağlasam çözülecek biliyorum. Dokunsalar ağlayacağım,dokunmuyor kimse. Yutkunamıyorum,sadece dokunsalar da ağlasam diye bekliyorum. Dişlerimi sıkıyorum,tırnaklarımı avuç içlerime geçiriyorum.
Ağla rahatlarsın diyorlar. Ağlayamıyorum. Gitmiyor boğazımdaki o yumru. Canım acıyor. Olmuyor. Bütün bu şehirden nefret ediyorum. İçine alıyor beni. Çürüyorum,ruhum çürüyor bu şehirde. Yaşanmışlıklar,acılar ve hayaller kemiriyor ruhumu.
Derin nefes almak istiyorum,ağlasam saatlerce ağlasam geçecek benden uzaklaşacak ama geçmiyor. Ağlayamadıkça birikiyor içimde. Biriktikçe daha çok yanıyor canım,daha da büyüyor boğazımdaki yumru.
Ve çaresizce bekliyorum.
-LacivertLimon
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Bey'in
Poetry"Küçük bir Beyefendi, düşüncelerini yazarken belki sizde orada olursunuz." Okunacak o kadar sayfa varken hepsini bir güne sığdırma. Sonbahar kapıdayken sıkıldıkça oku.
