Ölüm nedir?
Ölüm dünyadaki herkesin tadacağı bir gerçektir. Ya da biz insanlar öyle düsünüyoruzdur. Kim bilir?
Ölüm hiçbir zaman istenmeyen bir sondur.
Ölüm bedenin yok olması diye tanımlanırken gerçekte ruhların yok olmasıdır.
Ölüm bedenin değil ru...
Suga'dan Konum attıktan sonra bir hemşirenin yanına gittim. Ben: -Hemşire hanım hazal'ı görebilir miyim? H(hemşire): -Maalesef Ben: -Onu görmeliyim H: -Maalesef Ben: -Onu göreceğim dedim sesimi yükseltip. H: -Peki ama sadece 5 dk gelin maske ve önlük veriyim size.
***
Suga 156 numaralı odaya doğru ilerledi. Suga dolu dolu gözleriyle konuşmaya başladı. Suga: -Aç gözünü sevgilim... Aç gözünü. Bak hayatta bir şey öğrendiysem o da sen asla ama asla ölmessin, ölemezsin. Korkaklar böyle kaçar ve sen benim bu hayatta gördüğüm en cesur insansın ve sen beni bırakıp gidemezsin. Biliyorum gitmeyeceksin de. Suganın gözümden bir damla yaş süzülür sonrada hazal'ın koyu kahve saçlarını okşar. Son olarak Hazal'ın anlına kutu bir öpücük bırakıp odadan çıkar. Suga gözyaşlarını elinin tersiyle siler ama Suga'nın gözünden bunca zaman aayan yaşlar şimdi bırakmıyordur ki gözünü. Suga odadan çıktığında Got7 üylerini görür.Jackson suga'nın yanına gelir. Jackson: - Suga durumu nasıl? Suga: - Bilmiyorum Jackson: - Bilinci yerinde mi? Suga olumsuz anlamda kafa sallar. Bir saat sonra bir alet ötmeye başlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İste üzerinde bunlar olan alet adını bilmiyorum bilen varsa yorumlarda uazsin bugün baya araştırdım ama bulamadım.) O sırada 2 doktor 3 hemşire tekrar onu alıp acile taşırlar. Suga'nın gözündeki kurumuş yaşlar yeniden akmaya başlar. Suga'nın aklından tek bir soru geçer o an. Ne oluyor? Ne oluyor sevgilime? Sevgilime ne oluyor? Sevgilime oluyor ne? Ne?
Suga o an perdesi açık olan cama yaklaşır ve "Pes etme sevgilim." der. O sırada bir hemşire perdeyi çeker. O sırada arkadan biri hıçkırarak "Pis hemşire" der. Suga dediğini duyar ama kim dedi anlıyamaz. Zaten şu an neyi anlıyordu ki? O an Suga içeri girmekte olan bir hemşire daha görür. Suga: - Doktor bey ne oluyor? Doktor: - Tam emin değiliz ama her şeye hazırlıklı olun dedi oldukça ciddi bir sesle. O an Suga dondu kaldı tıpkı bir buz kütlesi gibi. O buz kütlesini tek bir şey eritebilirdi: Isı. İşte suga için o ısı Hazal'dı. O kalbini ısıtabilecek tek kuvvetti ve doktor ona resmen "Bir daha ısınamayabilir yüreğiniz, her şeye hazırlıklı olun" demişti. Bu nasıl katlanılır bir acıydı. Nasıl katlanacaktı bu acıya Suga. Suga dünya yükünü taşısa belki katlanabilirdi sırtındaki acıya ama Hazalsız olmaya, hatta Hazalsız olma fikrine bile katlanamazdı Suga. Suga sinirini çıkartmak için duvara sayısız tekme ve yumruk atıyordu.
O sırada yanıma kendisini ağlamamak için zor tutan bir Jungkook geldi. Jungkook: -Hadi hava al suga. Suga: -Hayır sevgilimi bırakamam. Jungkook: -Abi yapma bak böyle. Hem hazal seni mutsuz görmek istemez hadi.
Suga'nın dayanacak gücü yoktu "Peki" dedi. Suga yavaş adımlarla hastane kapısına gelir. Sonrada aklına bir fikir hücum eder 'Ben ne yapıyorum ya. Ben bile acıma dayanamıyorum. O yaraların acısına nasıl dayansın. Ben vampir halimle yorgunum O nasıl yorulmasın. Nasıl?'
Bu fikir aklına gelince Suga geri döner. Jungkook: - Abi sana çık ve gir demedim hava al gel dedim. Suga: -Canım istemedi. Jungkook: -Tamam bir şey demiyorum.
1 Saat Sonra Bir doktor ameliyattan çıktı. Suga hemen doktorun yanına gitti. Kızların gidecek hali yoktu biz bir yandan onu, bir yandan da Suga'yı telafi etmeye çalışıyorduk. Suga: -Durumu nedir doktor bey? Doktor: -İlk müdahaleyi yaptık ama içeride zorlu bir müdahale devam ediyor. Olumlu ve olumsuz bir şey söylemek için çok erken. Sadece uzun bir ameliyat geçirecek onu söyliyebilirim diyip uzaklaştı. Suga ne yapacağını bilemiyordu. O an kendini telafi etmek için "Olsun. Ameliyat üzün sürecekse yaşayacak. Uzun sürecek ki yaşasın." O an bizim gibi bitik halde olan Jin konuşmaya başladı. Jin: -Suga seni üzmek istemem ama uzun ameliyatlarda yaşama olanağı daha düşük oluyor.
O an Suga yine duvarı tekmelemeyi başladı. O an siniri ona öyle bir güç vermişti ki Jimin ve ben bile onu tutamamıştık. O an bir hemşire gelip onun omzuna bayıltıcı bir iğneyi batırdı.
Selamlar. Normalde bu hafta bölüm atmayı düşünmüyordum. Ama bölüm yazma isteği doğdu içimde ve artık bölüm biriktirmeme fobim var. Tamam bu yalandı ama biriktirmeyecrğim. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere
