.Bölüm 28.

152 3 0
                                    

Multi:HIĞAĞAĞAĞAAĞ

Sonra dedik ki, neden bölüm atmıyoruz? dnxksjsosk keyifli okumalar💜

Duru!

Arkamı dönüp sesin geldiği yöne baktım. Gelen kişi;

Feyza'ydı...

Hani olur ya bazen... Hisleriniz bir anlığına olsa bile kalbinizden geçmez,duygusuz kalırsınız. Feyza geldiğinde aynen öyleydim,duygusuz. O an ikimizinde istediği tek bir şey vardı, yüzleşmek..

Usul adımlarla Feyza'ya yürüyordum. Öyle bir kin bürümüştü ki yüzünü... Ben bir şeyler söylemeye cesaret edemezken o girdi söze,

''Yıllar sonra karşına çıktım,korkakça sadece yüzüme mi bakacaksın Duru Erten?''

Psikolojik baskı... Korkak olduğumu söyleyerek bütün kinimi kusmamı istiyor ona karşı. Ama ben bu oyuna gelmeyecektim.

"Bak Feyza, yaşadıkların ney bilmiyorum. Yıllarca ben ailesiz ve yetim büyüdüm. Kimsem olmadı. Şimdi acımasızca bir plan yaparak, bana annemin yaşadığını hissettirerek karşıma çıktın. Sen karşıma çıkmadan önce ben senin yaşadığını, hatta senin olduğunu bile bilmiyordum. Şimdi bu şekilde bana baskı uygulayarak sana karşı olan kinimi kusmamı isteme benden, ben, sen değilim Feyza.."

Yüzü öyle bir düşmüştü ki, sanırım dediklerimi düşünüyordu. Biraz bekledikten sonra söze girdi.

"Benim de senin varlığından haberim yoktu. Eğer yaşadığını bilseydim ve bana yaptıklarını bilmeseydim koşarak gelirdim yanına... Ama sen bana acımadın."

Bir şey anlamadığımı belli edecek bir bakış attım ona... Ne dediğini anlamadığımı görmüş olacak ki ben bir şey söylemeden söze girdi;

"Bakma öyle Duru Erten! Senin yıllardır haberin vardı bir kardeşin olduğundan, sadece o prenses yaşamını devam ettirmek için beni hiç istemedin!"

"Sen öyle san! Ben yıllardır ne çektim sanıyorsun? Annem yok! Babam yok! Ailem yok anladın mı?! Birtek Arkadaşlarıma ve Oğuz sayesinde ayakta kaldım. Bağımlı halamla aynı evde kaldım günlerce, sonra hiç bir şey olmamış gibi bir not bırakarak yurt dışına gittiğini söyledi bana! Sana ne dediler bilmiyorum, ama şunu bilki benim senden haberim yoktu.. "

Söylediklerimden sonra göz yaşlarımı tutamamıştım. Akan yaşlara izin vermeden elimin tersiyle sildim gözlerimi, onun yanında güçsüz kalmayacaktım.

"Haberin yoktu öyle mi? O zaman dayımızdan da haberin yoktur senin?"

"Dayımız?"

"Evet Duru Erten, ailemizden bazıları hâlâ yaşıyor..."








İviiiittt ne ka güzel bir bölüm oldu demicem çünkü bayağı boş yaptık.

Neyse haydi okuyun,sizi seviyok.

Y1+Y2♥️

。KİLİT。Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin