When Miss Billionaire accidentally Inlove to Mr. Fisherman

CHAPTER 43

CHAPTER 43

GREYSON'S POV

Habang naglalakad ako pauwi saamin upang mag Cr. Hindi ko mapigilang mapa ungol dahil sa sakit. Ang sakit lang namnamin sa feeling ang mga tusok tusok ng dagom na nasa Tiyan ko.
Habang naglalakad ako papauwi ng aksidenteng magkita kami ni Karen.
"Oy! saan ka?". sabi niya sakin habang tinitignan akong nakakapagtaka ang mukha nito.
"Huh? ahhhh uuwi lang ang sakit lang ng tiyan ko". Tugon ko,
"Ok kalang ba? gusto mo samahan kita?". Tanong niya sakin, nakakahiya lang isipin at nakaka guilty na sasamahan niya ako, baka ano pa ang iisipin ni Zy saamin.
"Ok lang ako". sabi ko nalang saka tinitignan siya ng nakangiti.
"Wala ka pading ipinagbago". aniya,
nagulat nalang ako sa sinabi niya. Wala daw akong ipinagbago, kung sabagay may mga asal at prinsipyo ako sa buhay na hindi maaaring magbago, at hindi dapat babagohin.
"Hehehe, sige lang, mauna na ako ah". Sabi ko sabay talikod sa kaniya nang nakataas ang kanang kamay.
"Sige ingat!!". pahabol pa niyang sigaw saakin, hindi ko mapigilang kabahan, kaba na hindi mararamdaman sa iba. Kaba na ayaw kong maramdaman. Ayukong makakaramdam ng ganitong kaba. Ayuko.

***

Nandito na ako sa bahay saka dali daling tumatakbo papunta sa CR, sh*t di ko na to kakayanin. Hindi ko alam ano ang nasa tiyan ko, hindi ko namang feel na matatae ako parang nasusuka ako.
Nang makaabot na ako sa Cr ay agad kong ibinuga lahat ng kinain ko. Tama nga ang hinala ko, nasusuka nga ako. Sinuka ko ang lahat ng aking kinain habang nanginginig ang aking katawan dahil sa kawalan ng lakas. Hindi ko alam bakit ako nagkakaganito, hindi ko naman to nararanasan nuon. Pero siguro pana panahon nga lang..
Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto ng Cr at dun ko napagtantong hindi ko na-i lock ito, bumungad saakin ang mukha ni Zy na hindi maipinta, nanlaki ang mga mata nito at lubosang nagaalala.
"Hoy!! Okay ka lang?". dali niyang tanong sakin habang hinawakan ang nakayuko kong katawan sa bowl. Hinaplos haplos niya ang likod ko upang patigilin ang aking pagsuka.
"Okay ka lang ba? sumagot ka?!". Nagaalala niyang tanong saakin, tinignan ko ito saka nginitian.
"Okay na okay, bakit ikaw.. okay kalang ba?". Tanong ko sa kaniya sabay kusot sa malambot niyang mukha.
"Sure kaba? hindi ka okay eh, halika nga dito". Sabi niya saakin habang inilagay niya ang dalawa kong kamay sa balikat niya, at nasa likoran niya ako.
Sa kaniya lang ako humuhugot ng lakas para makapaglakad. Bago nangyari yon, ini-flush ko ang bowl para magiging malinis. Lumabas na nga kami ng tuluyan sa Cr saka pinaupo niya ako sa Salas.
"Sabihin mo lang sakin if may masakit sayo, seryuso ako!". sabi niya sakin habang tinitingnan niya ako sa mga mata niyang puno ng pagaalala.
"Game". biro ko padin sa kaniya pero batid kong nanghihina na nga ang katawan ko dahil sa nawalang pagkain sa katawan ko.
"Magpapahinga muna ako". sabi ko sa kaniya, saka humiga sa sofah sa salas.
"Tsk!". Huling narinig ko mula sa kaniya at tuluyan na nga akong nakatulog.